Partir c'est mourir un petit peu(t)

Ting ! Ting ! Tingeling !
Nieuwsgierig keek M. Oraalknecht naar buiten...en daar stond een dame.
"Wie bent u ?", vroeg M.
"Ik ben prinses Marianna Santa. Ik wil graag koning Winsemus (s)preken."
"O, komt u binnen."
Prinsesje Marianna stapte binnen. Ze was heel mooi gekleed in een lange blauwe jurk. Haar be bop kapsel stond er ook vrolijk bij, het was net of de donkere ruimte van het slot verlicht werd door haar aanwezigheid.
"De koning is op het ogenblik aan het regeren. Als u even wilt wachten in de spreekkamer, zal ik hem dadelijk vertellen dat u er bent. "
"Oh, dat is heel goed, dank je, ventje." Even schoot M. Oraalknecht in de lach toen hij dat "ventje" hoorde, hij was 15 centimeter groter.
Koning Winsemus zijn hoofd stond naar een lekkere sigaar, maar dat vertelde de discrete jongeman niet. Een portier lacht zijn bezoekers natuurlijk niet uit.
"Gaat u maar even zitten. Ik hoop dat de koning gauw kan komen. "
"Dat is goed, ik heb wel even geduld" zei prinsesje Marianna zakelijk.

Tingeling ! Alweer een dame.
"Ik ben prinses Sybillen Dekkus. Is de koning thuis ? Ik moet hem spreken over mijn illegale villa !", zei ze zakelik.
"U zult even geduld moeten hebben, er wacht al iemand."
"Wie is dat dan ?" vroeg ze, net even te snel.
"Het is de knappe prinses Marianne" zei ik.
"O ja, die ken ik wel. Maar ik wil ze liever niet zien. Wij hebben samen ruzie, weet je."
"Oooo,....ruzie", deed M. Oraalknecht heel onnozel, "gaat u maar even mee, als de koning gereed is met zijn multilaterale bespreking in het kader van klimaatsigarus, dan zal hij u wellicht ontvangen."

Nauwelijks had M. Oraalknecht de deur dicht gedaan of er werd alweer gebeld. "Asjemenou, verbeeld je dat het weer een prinses is, wat zal de koning dan raar naar het puntje van zijn sigaar kijken, als ik hem vertel dat er drie prinsessen op hem zitten te wachten."Ja hoor, het was zo, dat zul je net zien.

"Ik ben prinses Rachida Ahranon !"
"Zeg dat wel" mompelde M.
"Ik mot de koning zien."
"Ja, er wachten al twee prinsessen."
"Weet je wat, kereltje, zorg ervoor dat de koning ons alledrie tegelijkertijd ontvangt."
"Dat is een goed idee", lachte M, hij mocht Rachida wel. Lief gezicht en toch pit.
"Je spreekt tegen een prinses, realiseer je dat wel", reageerde Rachida Ahranon nuffig.

De drie prinsessen en de koning werden bijeengebracht in 1 royale kamer.
"Hee, M. Oraalknecht, wat is er allemaal aan de hand, is er brand ?" vroeg zijn collega M. Anaalridder. M. Anaalridder had een beduidend dommer gezicht met nederlandse blauwe varkensoogjes. Zijn favoriete mop was niet voor niets: er zitten drie mannen in de kroeg, zegt de eerste man "mijn vrouw heeft een kut van 17 centimeter !", zegt de tweede man "mijn vrouw heeft een kut van 19 centimeter !", waarop de derde man mistroostig zegt "mijn vrouw heeft een zonnebril en de rest is kut. "
M. Oraalknecht kreeg dan altijd last van plaatsvervangende schaamte. Van een woord als 'kut' lezen kreeg hij al schaamrood op de wangen. Hem was geleerd dat sex en geweld uit den boze waren. En "uit den boze" betekende "van de duivel." Hij maakte liever subtiele grapjes, zo noemde hij M. Anaalridder altijd Grol d'Anus. Maar dat begreep Anaalridder niet.
M. Oraalknecht was ook meer nieuwsgierig, soms te nieuwsgierig.

"Nee, er is geen brand", zei M. Oraalknecht.
"Vertel eens gauw, wat is er ? "
"Kom maar hier, een geheim luikje en dan kunnen we luisteren en kijken."

Marianna stond te tieren. Sybillen stond er beteuterd bij, maar ze werd steeds kwader.
"Nou, nou, rustig maar dames", zei Winsemus.
Rachida Ahranon had zich enigszins superieur afzijdig gehouden, maar opeens zei ze: "Gecondoleerd Sybillen, ik vind het heel erg voor je, maar Petrus, ze heeft ook nog op Verdonkermanus gestemd." Het gezicht van Winsemus betrok.

"Business as usual", smaalde M. Anuaalridder. "Furies die elkaar bestrijden en een oude man moet de lieve vrede bewaren. Vrouwen. Tsk. "
"Het is net of die Dekkus, Winsemus, Remkus en Verdonkermanus uit de mist van het schimmenrijk komen. Alsof ze magere Hein in Nederland vertegenwoordigen. Allemaal van die doodse gezichten."
"Pas op, de VVD is ook mijn partij."
"Daar gaat het me niet om, het lijkt net of het geesten zijn. Die Marianne en Rachida, die leven, daar straalt iets vanaf. Wel raar dat Marianna Winsemus enigszins verheerlijkt, zij is blijkbaar toch onder de indruk van een natuurkunde studie, een stamboom en een staat van dienst. Inderdaad wel wat beter dan Dekkus, alleen dat huurbeleid, he, toch weer de zwakkeren in de samenleving een rotschop geven."
"En wat dan nog ? Sommige mensen hebben meer verbeelding. Fantasie is een groot goed, maar het is goed groots dat het bij fantasie blijft. Ken je die mop van Vanessa ?"
"Nee"
"Vanessa of Connie van Breukhoven en haar man skien in Aspen, Amerika. Na het middageten komen ze een kennis tegen.
"Hee, hallo, weet jij waar onze skileraar is ?", vraagt Connie.
"Nou nee, hoe ziet hij eruit ?", vraagt de kennis.
"Nou, een rood pak, een snor, snelle porsche carrera bril en twee anussen," zegt Connie.
"Twee anussen ? "
"Ja, nou, elke keer als hij een vriend tegen kwam op de skipiste, dan zei die vriend tegen onze skileraar: "oh, it's you with those two ass-holes again."