Klaas de Vries

Tot ziens !

Ik ga naar mijn werkkamer. Er staan tien verhuisdozen met papier en spullen die naar huis moeten. De wandversiering is weg. Het AD meldt dat een broer van Minister Verdonk 130 Euro boete moet betalen, omdat hij tegen een Senegalese man heeft gezegd:”Ga terug naar je smerige apenland.” It runs in the family.

Dan schrijf ik de laatste regels in dit dagboek. Ik heb het jarenlang met passie geschreven en het werd goed gelezen. Van drie tot zevenduizend unieke bezoekers per maand. Als ik eens een beetje in de vertraging was, waren er altijd lezers die vroegen waar mijn stukje bleef. Dat was een fantastische ervaring. Maar zonder de dagelijkse inspiratie uit je werk is het in deze vorm niet te schrijven. Het is dus afgelopen, uit. En het slot wijst zich inderdaad vanzelf. Er komt op dit moment deze mail binnen.

Dag meneer Klaas de Vries,

Wat jammer dat u weggaat.. maar ja, er is natuurlijk een tijd van komen en van gaan. Helaas, of misschien zelfs: gelukkig. Namens alle asielzoekers in dit kikkerlandje en ook namens hen die ook die titel niet meer mogen voeren omdat ze illegaal zijn gaan heten, wil ik u vriendelijk danken.U was een van die betrouwbare wakers in het hol van de leeuw, en u heeft tenminste erg uw best gedaan. Misschien komen er betere tijden aan... dat hopen we dan maar met z’n allen. Dat is winst, en niet zo'n beetje winst.

Met hartelijke groet, het ga u goed!

Tetske Haalboom, Zeist.

Sorry, Tetske, misschien vind je het niet leuk dat ik je brief hier opneem, maar dan had je me maar op een ander moment moeten schrijven. Jij, en in jou iedereen: ontzettend bedankt!

Met Klaas de Vries vertrekt een boegbeeld. Van zijn dagboek word je een betere jurist en een beter mens.