Waartoe nog verschrijven na Enquist/Verbraak ?

In 1984 zat ik te grommen en te knorren tegen een vvd-vrind, ook rechtenstudent, over een groen punk kapsel.
“Vind jij alles wat nieuw en anders is ook zo leuk, mano ?”, zei vvd-vrind Ernst.
“Dat ziet er toch niet uit ! Kijk, die dame loopt er ook met een paars kapsel bij”, gromde ik.
“Vind jij alles wat nieuw en anders is, ook zo leuk ?” herhaalde hij.

Waartoe nog verschrijven na Enquist/Verbraak ?

Er is sprake van een inburgeringsexamen. Ik zou graag een examen behoorlijk bestuur en algemene kennis willen instellen voor toekomstige bewindslieden.

Waartoe je nog druk maken na Enquist/Verbraak ?

Ik had een rustige beminnelijke collega, een zeer vriendelijke jongen waarmee ik het goed kon vinden. Eenmaal reed ik met hem van Den Haag naar Utrecht: bumper kleven, met het licht flitsen, voordringen, toeteren, schofterig gedrag kortom. Dan moet ik altijd aan het “pinkeltje” van Brigitte Kaandorp denken. Mannetjes met een klein pikkie gaan ter compensatie scheuren in hun auto.

ING sponsort renault in formule 1 races. Balkenende is ook zo dol op hard rijden in auto’s. Zou ING niet beter in scholen en achterstandswijken investeren, nederland- europa- of wereldwijd ? Plak er bij die scholen en in de achterstandswijken maar een ING sticker op. Liever die gereformeerde onnozelaar tevreden houden zal het bestuur van ING gedacht hebben bij maatschappelijk zeer zorgvuldige besluitvorming. Het “missionaire” minderheidskabinet gaat door met de aanschaf van de oorlogszuchtige JSF. Zou dat geld niet beter besteed kunnen worden aan onderwijs en zorg ? In plaats van bommenwerpers ?

Waartoe nog verschrijven voor eigen parochie na Enquist/Verbraak ?

Vandaag is ieder van ons getuige van de geschiedenis. Jullie lezen en horen nu wat geschiedenis eigenlijk is: niets dan roddel. Een verzameling kletspraatjes van horen zeggen, waarin onder andere Verhagen zich 11 jaar verdiept heeft tijdens zijn studie te Leiden. Ook Rutte en Balkenende zijn schuldig aan geschiedenisvervalsing en praatjes over enorme waarde van het JSF- en formule 1 contract.

Weet je, militairen zijn tenminste in staat tot besluitvaardigheid. Het is waar dat ze meestal de verkeerde beslissingen nemen. Ik heb niet zo’n hoge dunk van de legerleiding. Generaals en zo, die zijn vooral geschikt om bij ons in het Haagje een decoratieve rol in het straatbeeld te vervullen. Speciaal de bronzen exemplaren voldoen uitstekend.

Waartoe nog klikken op internet na Enquist en Verbraak ?

'Pim had als premier veel feesten gebouwd' Uitgegeven: 13 juli 2006 16:03 Laatst gewijzigd: 13 juli 2006 16:33, www.nu.nl

ROTTERDAM - Als wijlen Pim Fortuyn in de Tweede Kamer was gekomen of minister-president was geworden, dan had hij het Haagse wereldje na een paar jaar al voor gezien gehouden. Dat zegt Ari Versluis, fotograaf en voormalig intieme vriend van Fortuyn in het nieuwe nummer van het magazine Nieuw Rotterdam. Fortuyn, die in 2002 is vermoord, noemde Versluis zijn grote liefde. Volgens de fotograaf zou de flamboyante politicus over het premierschap hebben gezegd: "Nou dan doen we dat een jaar en dan moet er dit en dat gebeuren en dan gaan we heel veel feesten bouwen, een paar wetten er doorheen jassen en het Catshuis verbouwen."
Versluis vindt dat Fortuyn 'veel te hedonistisch' was om in de politiek te blijven. "Hij was van: nu wil ik wijn drinken, dikke sigaren roken en van bil". Volgens de in Werkendam geboren fotograaf vertoonde Fortuyn xenofobische trekken, bang voor alles wat hem vreemd was. Als ze samen gingen winkelen in een gekleurd deel van Rotterdam was Fortuyn 'arrogant, angstig en analyserend'. In Parijs in een Afrikaanse buurt gebeurde volgens Versluis hetzelfde. "Hij verstarde als een idioot. Zo van je moet heel dicht bij me blijven, het wordt gevaarlijk en we moeten hier wel doorheen."

Vanwaar die angst voor het onbekende, bang voor alles wat hem vreemd was ?
“Meneer Fortuyn, kent u marrokanen ?”
“Ze kennen ? ik ga met ze naar bed, meneer !”, zei Pim.

Of dat is een leugen of hij is eens enorm afgerost toen hij op zoek was naar een sexueel avontuurtje. Of leed de heer Fortuyn aan AIDS/HIV ? Dood gaan we allemaal. Hoe verkild raakt een hart, op zoek naar warmte in smart ?

'Theo van Gogh stuurde dreigbrieven' Uitgegeven: 17 augustus 2006 14:48 Laatst gewijzigd: 17 augustus 2006 15:12

AMSTERDAM - Theo van Gogh stuurde dreigbrieven naar zijn vijanden. Ook pestte de in 2004 vermoorde filmmaker zijn tegenstanders met onwelkome cadeautjes. Dat zegt Thom Hoffman in het donderdag uitgekomen lifestyleblad Blvd. Zo zou de cineast brieven met hakenkruizen hebben gestuurd naar de Joodse schrijfster Jessica Durlacher en stukjes prikkeldraad naar haar man en collega-schrijver Leon de Winter. Jarenlang schreef Van Gogh scherpe stukken over De Winter, die hij verweet zijn Joodse identiteit 'uit te venten'. Ook Hoffman zelf zegt dreigbrieven te hebben ontvangen. Van Gogh was een jeugdvriend van de acteur. Samen maakten zij hun eerste film, 'Luger' uit 1982. Al snel kregen de vrienden uit Wassenaar echter ruzie.

Over één van zijn brieven aan Hoffman schepte Van Gogh op in zijn columns. Omdat hij nog een schuld bij de acteur had uitstaan, stuurde de filmmaker hem een emmer met vijfduizend gulden aan dubbeltjes en kwartjes waar hij overheen had geplast. "Omdat jij een krentenkakker bent, heb je hier wat om te tellen", luidde het begeleidende briefje. De ruzie lag niet aan Hoffman, zegt de acteur. "Theo had wel veel ruzie met mensen", zegt hij in het tijdschrift. "Er hoefde maar weinig te gebeuren of hij voelde zich verraden." Toch denkt Hoffman niet op een negatieve manier terug aan de gezette provocateur. "Van de goede kant van dat hele extreme van Theo heb ik intens genoten, maar de slechte kant ervan is voor mij een zwarte bladzijde geweest." Hoffman is donderdag niet bereikbaar voor een toelichting.



Waartoe ijdel verschrijven na enquist en verbraak ?

How cold is a heart when it’s warmth that is seeks. Quelle froideur atteint le coeur quand il cherche le bonheur. "Oh mon dieu, il y-a-t-il vraiment une mort après cette vie", las ik op een muur in een marrokaans/griekse/turkse wijk waar ik woonde in Brussel in 1990. O mijn god, er is toch wel een dood na dit leven ?

In 1984 declareerde Corne, student Economie te Rotterdam, 60 EUR aan gestolen boeken uit zijn studentenunit (3 tot 10 studenten die bij elkaar moeten wonen) bij Nationale Nederlanden/ING. Inmiddels is Corne binnen als succesvol optiehandelaar. Er werd aangebeld bij onze unit en Corne deed open. Daar stond een kalend heertje van 55 jaar.

“Goedeavond, ik ben van Nationale Nederlanden en ik ben op zoek naar de heer Corne Zandduinen ?”
“Ik zal even voor u kijken of hij er is, momentje”, zei Corne,
“Nee helaas, die is er niet”
Tegen mij zei de ouderejaars economie student Corne daarna : "als ik jaarlijks 85 EU premie betaal, dan wil ik daarvan wel wat terug zien."

Mano Verschrijver belde met de NRC, het rechtstreekse nummer van de heer Kroon.
"Hallo, met J."
“Goededag, met Mano Verschrijver, ik ben op zoek naar de heer Kroon, de goede redacteur van de NRC?”
“Ik zal even kijken of hij er is, momentje…nee, die is er niet, helaas.”

Denk eens aan alle mensen die tussen 16 mei 1940 en circa 1 januari 1945 zijn gestorven zonder zeker te weten dat Hitler verslagen zou worden. Deze laatste zin is van Willem Frederik Hermans.