Lazarus

Lazarus

Ik ontmoette een jonge man aan de Geraamte kust.
Hij rees op uit de zee en toonde een vreemde rust.
Ik stond op en vroeg hem zijn naam.
Hij keek vreemd maar bleef toch staan:
“Lang zette ik geen voet meer aan land.
Zeker twaalf jaar stond ik niet op het strand.
Door onzekerheid en eenzaamheid liet ik mij vroeger kwellen,
met wind over de oceaan en regen op het land moest ik het stellen.
Ik heb alle tijd van de wereld, maar zal je mijn verhaal vertellen,
zo snel als ik kan, ik moet de tijd vergezellen.
Ik kan me nu nauwelijks meer herinneren wat ik hier zoek.
Het leven beschouw ik als een vloek.
Ik ben lazarus, man.”

“Ooit ging ik slapen tussen mijn vrienden, die nacht zal ik nooit vergeten:
een genoeglijke avond, veel wijn gedronken en smakelijk gegeten.
Ik lag te soezen, voelde een hevige pijn en vermoed dat ik doodging.
Hemel of hel, en dat door een stomme voedselvergiftiging.
Ik lag daar te twijfelen tussen de paradijselijke tuin en eeuwige straf,
toen hoorde ik plotseling: “Lazarus herrijs !”
Jezus, ik raakte helemaal van de wijs
maar stond op uit mijn graf.
Ik ben Lazarus, Man.”

“Sinds die tijd was ik in de woestijn,
liep door gebergten en over het vlakke land
,zwom door oceanen en voelde het hete zand,
het ijs en de sneeuw; aan elke pool moest ik zijn.

In mijn dimensie van de tijd,
raak je elk oordeel kwijt.

Er is slechts één ding wat ik iemand verwijt:
sinds mijn herrijzenis zag ik het licht
maar deed geen oog meer dicht !
Met die hele herrijzenis liep ik lelijk in de val
omdat ik geen rust meer kennen zal.
Woestijnen, vlakten, gebergten, oceanen, water, zand en klei,
er was geen plaats die niet bezocht werd door mij.
Eenzaamheid, angst en onzekerheid zijn aan mij niet meer besteed,
dat ik geen rust ken is wat ik nimmer vergeet.
Ik ben lazarus man.”

Terry callier: Lazarus man. Wie wil er 2000 jaar dood leven ? De geraamtekust (skeleton coast) ligt voor Namibië, zuid-oost Afrika.