Alle gekheid op een stokje. Van verliefdheid voel je je soms alleen, maar ik heb me nog nooit zo verloren en eenzaam gevoeld toen 1 van mijn kinderen behoorlijk ziek was. Dan zak je door de grond van ellende. Zo'n zielig ziek schepseltje.
Wat een bevrijding, als mijn kind dan weer genezen is.
Dat befaamde diepere menselijke contact, waar je wel eens over leest, is een onmogelijkheid. Dat is me in mijn 40 jarige bestaan, na talloze gesprekken met Emily, Bea, Benard, Claus, Tjeenk, Piet Hein Domoor en anderen wel duidelijk geworden. Goh, wat had emily toch lekkere billen. Maar waar was ik ?
Onze voorouders mijmerden niet eens over het diepere menselijke contact, door moeilijke materiële omstandigheden hadden zij simpelweg de tijd niet om over allerlei zaken eens rustig na te denken, het conformisme was en is oppermachtig. Mensen zouden eigenlijk ook niet weten wat zij zouden moeten mededelen, zelfs als zij betere communicatiemiddelen zouden bezitten. Vooral vrouwen lijken daarover teleurgesteld in de loop der tijd.
Het is de vraag of de verhoudingen tussen mensen onderling, voor zover vriendschappelijk of liefderijk, nu werkelijk wel van zo essentieel andere orde is dan die tussen baas en huisdier. Het gros van de intermenselijke mededelingen heeft een emotionele, maar geen logische, inhoud.
Zelfs de intellectueel meest begaafde is toch altijd maar gedeeltelijk en tijdelijk tot redelijke handelingen in staat. De opvatting dat geleerden of wetenschappers ook buiten hun vakbezigheden redelijker zouden zijn dan niet geleerden, in hun huwelijk, hun politieke, religieuze, zedelijke overtuigingen, hun omgang met de medemens is een bekende dwaling.
Gering is het aantal minuten, zelfs seconden per dag dat het brein van een geleerde redelijk denkt. Oplossingen vindt hij in een flits: de rest van zijn denken is hetzij chaotisch, hetzij fout. Willekeurig, rancuneus, emotioneel, vriendelijk, liefdevol, onbehoorlijk, beminnelijk. En dan ga je dood. Veel van mijn leeftijdgenoten rond de veertig verzuchten ook al vaak: zo, nog een keer hetzelfde aantal jaren en dan zit het er weer op...en ik weet niet eens zeker of dat nou een mooi vooruitzicht is.
Zonder geheugen bestaat er geen leugen of rancune. Oppervlakkige mensen zijn vrolijke mensen. Of sterke mensen die hun gedachten beheersen en sturen.
Als je de volkskrant en de telegraaf op dezelfde dag leest, dan lees je toch over twee verschillende Nederlanden of twee andere werelden.
Zou het nou opvallen dat ik af en toe ook de story lees, ter nuance op de privé ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment