Wednesday, July 14, 2010

Ik zie de zon

al schijnt ze niet
k zing en fluit
en jubel het uit
en zing het hoogste lied
pfwietpfwietpfwiet
pfwietpfwietpfwiet
pfwietpfwietpfwiet

Wat een geluk dat ik een stukje van de wereld ben
en de bloemen en de vogels en de dingen ken

En toch....prijs ik mezelf gelukkig dat ik 6 zeer knappe dames
iets beter heb leren kennen....niet echt, natuurlijk, dat gebeurt nooit, maar, nou, ja, je weet niet...

Met al die joggende en hardlopende mensen heb ik wel eens de neiging om " Ren reet !" en "Hol zak !" te roepen ! In gedachten.


Tussen haakjes


Dat ik zo gek ben op kinderen dat ik al die gebroken nachten vergeet.

http://www.youtube.com/watch?v=-QlChPpdj3E&feature=fvst

Ja, mijn dochter vindt het ook, dat ik op vincent tom cruise lijk in dit filmpje. Maar ze is misschien een pleaser, ze vindt ook dat ik op een jonge sting lijk.

Rond 1:04 zie je hetzelfde meisje een halve seconde in beeld, dat je ook aan het einde van de clip ziet, 20 seconden in beeld.

Heb de film gehuurd en collateral is goed, volgende week huur ik "the party" met peter sellers uit 1968 voor de kinderen. Ben benieuwd of mijn zoon van 10 ook van de bank af rolt van het lachen.


Badhairday, looking like something that the cat brought in.




(photography by daughter on an iphone, old model)



"Ren reet ! Hol zak !"



Woody Woodpecker and cats





Another summer of discontent, ja, maar mijn rimpels zijn echt zo diep niet.

Zojuist zag ik een artikel van Rosan Hollak en Ron Rijghard over Ronald Plasterk; mensen zien graag iets van hun eigen naam terug in een ander (alles is ijdelheid) en dus heet ik nu : RONASS HOLZACK !

"Nee, nee, lak smeer je niet op je reet, Eline, maar op je nagels, bij de bavianen laten de vrouwtjes vooral hun roze billen zien, maar mensen, vrouwen, laten hun gelakte nagels zien."

Toen Maxime Verhagen op de hoogte was dat bij de consumentenbond een sexueel getalenteerde dame rondliep, brulde hij de hele tijd: "Klaske ! Klaske !" tijdens zijn aanwezigheid aldaar.

Mooi liedje wel, stripper van Callier:

http://www.youtube.com/watch?v=Oz_h38YzW

Daarom die andere maar: the golden apples of the sun op dezelfde cd...the silver apple of the moon...:

http://www.youtube.com/watch?v=GU8iTTiesLM&translated=1


Een kluns van een preutse nudist

Vrijdag 9 maart 2007 door Rosan Hollak
Een jongen die als een bezetene lichtknopjes likt. Een nudist die uit de wc wandelt met een rode kring rond zijn billen. De mens is een belachelijk schepsel. Dat is de boodschap die je krijgt bij het lezen van Naked (1997), een van de verhalenbundels van de Amerikaanse schrijver David Sedaris. Vooral het korte verhaal ‘A Plague of Tics’ kan ik niet in een openbare ruimte lezen zonder vreemd te worden aangekeken. Hierin beschrijft Sedaris hoe hij als kleine jongen, opgroeiend in een Grieks-Amerikaans gezin in North Carolina, van de ene dwangneurose in de andere vervalt. Bij alles wat hij doet moet hij eerst drie keer met zijn schoen op zijn voorhoofd slaan of zijn ogen in zijn oogkassen laten rollen. Totdat hij het roken ontdekt.

Alleen bij de Pink Panther-films kan ik even hulpeloos en slap van het lachen over de bank hangen. Dat komt omdat Sedaris, net als Peter Sellers, begrijpt dat de mens wordt gekweld door de angst om voor aap te staan. Als inspector Clouseau voert Sellers een continue strijd met zijn eigen gebreken. Hij is een kluns maar zal dit nooit erkennen. Dus leunt hij tegen pilaren die omvallen en doet hij alsof er niks is omgevallen. Of glijdt hij uit en doet hij, liggend op de grond, alsof hij niet is gevallen.

Sedaris speelt ook met die ontkenning. In het titelverhaal ‘Naked’ beschrijft hij hoe hij, als preutse Amerikaan, zichzelf dwingt om naar een nudistenkamp te gaan, terwijl hij daar absoluut niet wil zijn. Het gevolg is dat hij zo gewoon mogelijk probeert te doen terwijl hij dat niet kan.

Sedaris wil, net als Clouseau, iemand zijn die hij niet is en dat levert bizarre situaties op die op de lachspieren werken. Bovendien uit hij precies al die genante gedachten die ik zelf ook vaak heb maar meestal niet durf uit te spreken zoals deze: ik loop uit het toilet en mijn rok zit per ongeluk van achteren in mijn panty. En niemand zegt wat. Help! Ik ben belachelijk!

David Sedaris: ‘Naked’. Een vertaling van Irving Pardoen, is verschenen bij Muntinga (€ 8,90).
in HumorLiteratuur

No comments: