T is ook nooit goed

Mooi artikel in de nrc over de menselijke abstractie “geld” en pensioenfondsen en hoe economie en psychologie eigenlijk twee handen op 1 buik zijn, even onvoorspelbaar en moeilijk op zich.

Dat “op zich” is overbodig, het voegt niets toe. Al die overbodige ambtenaren, werknemers, pensioengerechtigden…is dat niet de basis van fascisme en dictatuur, mensen overbodig vinden ? Met alle kwalijke gevolgen van dien, 1933-1945. Inclusief jezelf superieur achten aan die andere overbodigen, dat is (ten dele) de duistere zwarte kant in mensen…

Ga met je medemensen om zoals je wilt dat mensen met jou omgaan.

En als mensen je 2/3 maal als oud vuil behandelen dan mogen ze oprotten en ophoepelen en dan komen ze er ook niet meer in, nooit meer. Als het om een partner met kinderen gaat, dan gelden andere grenzen, 9/10 maanden in mijn geval.

Dat is pittig hoor voor Ab Klink, 11 ca ers zagen zich geen minister meer worden door ab klink, omdat hij naar eer en geweten een goede weloverwogen gefundeerde brief schreef en dan krijg je die sissende rat verhagen en die dode verzuurde ultrarechtse donner tegenover je plus een zestigtal ca-ers (alle fractie- en partijbureaumedewerkers enzovoorts) die je wel kunnen schieten, ik wens hem veel kracht toe en vind hem stoer, beter 1 maal twijfel gezaaid dan deporteren, haat zaaien en een dictatuur steeds meer vorm geven.





Het rare is dat mijn uitspraken ook wel eens omgekeerd uitgelegd moeten worden...Ja, dat waren de woorden van de don juan van de stad. Vele meisjes hadden een foto van hem en allen verkondigden ze dat hij een onuitstaanbare jongen was, hetgeen door alle tijden een zeker teken van liefde geweest is. Want wonderbaarlijk is de vrouw en men kan dit grootste geheim niet beter doorgronden dan door al haar uitingen in tegenovergestelde zin uit te leggen. Hoe zit het dan met de man, ik doe dat ook wel eens, het omgekeerde zeggen van wat ik bedoel.

(laatste drie zinnen van bomans, pieter bas, 1936)