Dovemans oren dieet

met zeer veel plezier gelezen. Een derde tot de helft van het boek ken ik al, maar dan nog is het een plezier. Hoe komt dat nu ? Is het de herhaling ? Is het de humor ? De speelse, vrolijke, montere stijl ? (volgens Maarten t Hart bestaat stijl niet, toen een aantal teksten van een tiental schrijvers aan verschillende critici werden voorgelegd kon geen 1 criticus vertellen van wie welke tekst kwam...dat geloof ik niet, volgens mij kan ik zo een tekst van t Hart herkennen, naast een tekst van Van Dis bijvoorbeeld. Daar staat tegenover dat Van Dis wel een ander uiterste is.
Als je "objectieve" teksten van Campert, Mulder, Komrij en t Hart naast elkaar legt, dan zou me het mogelijk moeilijk vallen om de juiste schrijver aan te wijzen. Van de boeken van Van Dis hou ik niet, "mooischrijverij" die ik niet mooi vind, dat ijdele behaagzieke getut...van zijn tv programma's hou ik wel, die man is gemaakt voor tv. Goh, dat Albert Verlinde 900.000 EUR verdient voor lucht, voor niets ! Alle mannen zijn hoeren.

Ook met plezier naar Joris Luyendijk en Adriaan van Dis gekeken en dat reisprogramma van die man van monty python is ook niet verkeerd.

Dat is knap van 't Hart, die monterheid, die vrolijkheid, daar ga ik me nu eens aan optrekken, weg met die negatieve sombere insteek ! Sodemieters !

Van Wittgenstein werd gezegd als hij ergens landde met een vliegtuig dat hij dan zelf beweerde: "he has arrived". Een stevig ego waardoor hij met iedereen ruzie kreeg.
Keynes, niet de minste qua intellect, kon het dan weer met velen goed vinden. Een psycholoog hield mij dat als voorbeelden voor, hoe wil je je leven leiden, in ruzie, in wrok, in strijd. Of aardig, vriendelijk, beheerst en bescheiden door het leven gaan, laat eenieder in zijn of haar waarde, ook al doen sommigen vervelende domme uitspraken of komen anderen hijgerig ambitieus likkerig over. Wat maakt het allemaal uit in die kleine 80 jaar leven, als je geluk hebt. Let it be. Geniet met volle teugen. Mensch, durf te leven !