Tuesday, March 16, 2010

Huilen


"Most life is made in silence."

"Loop ik daar door alpe d'huez en zeg "le nez de Birgit, le nez de Birgit" tegen elke willekeurige voorbijganger op het moment dat het begint te donkeren en ik had maar 1 biertje op."


Savage beast

Alle mannen zijn beesten, leert oma haar kleindochter, en: trap niet in hun mooie praatjes: The sweetest tongue has the sharpest teeth.
De populariteit van de weerwolf in de jaren veertig kan misschien verklaard worden door het feit dat voor de tweede keer in korte tijd een vernietigende geweldsstorm over de wereld raasde. De weerwolf is vaak een metafoor voor puberteit of adolescentie.

Vanuit een vrouwelijk perspectief is de maancyclus even lang als de menstruatiecyclus, de 16 jarige sociale outcast Ginger wordt in haar eerste menstruatieperiode door een wild beest gebeten. In de periode daarop gaat ze zich uitdagender kleden, jaagt ze achter alle kerels aan, is ze sexueel initiatiefrijk, veeleisend en dominant. Tot zover niets mis. Maar ze wordt ook egoistisch, onuitstaanbaar, hysterisch en ronduit gewelddadig. Uiteindelijk wordt het haar fataal.

Waarom spreekt de figuur van de weerwolf plots zo'n enorm (voornamelijk vrouwelijk) publiek aan ? (Dat klopt, mij spreekt het niet aan, hoewel ik wolf een goede film vond en an american werewolf in paris of london redelijk) Moesten vrouwen in oma's tijd uit de buurt blijven van de wolf, tegenwoordig kunnen ze openlijk aan die kant van zichzelf toegeven.

In de film "wolf" zegt Michelle Pfeiffer tegen weerwolf Jack Nickolson: "Ik heb nog nooit een aardige man ontmoet die zo naar me kijkt als jij." 'Zo" wil zeggen gretig, met nauwelijks te bedwingen begeerte. En daar is tegenwoordig niets meer mis mee. Want zoals de moeder in The company of wolves, de zorgelijke grootmoeder al terecht wijst: "If there's a beast in men, it meets its match in women too."

Herien -niets-mis-mee- Wensink, mooi artikel, samengevat uit het nrc.


Tijdens het skien tweemaal gezien hoe twee mannen met sigaretten in hun mond vrolijk elkaars sigaretten aanstaken; dan vloek ik even dat ik nooit een dergelijke homo-erotische ervaring zal hebben. Na ja, het waren toch kleine fransmannetjes.

Ik verdoe mijn tijd al genoeg met zinloze zaken. Kan ik 1 zinvolle zaak noemen waarmee ik mijn tijd verdoe?

De lijn die dwars door de literatuur loopt, alle schrijvers met elkaar verbindend, is de lijn van de jaloezie. En er is nog 1 klein, maar niet onbelangrijk iets: voor elk van hen is jaloezie datgene waar ze zich persoonlijk geheel vrij van wanen.

Hmmmmm, wat heb ik een zin in verse pompoensoep met koriander.

No comments: