gedicht

Na het lezen van "de baadster" en "engelen van ijs" van maria barnas lees ik haar gedichten met meer plezier, begrijp ik ze iets beter, vind ik ze mooier. Vind ik ze mooi.  




We maken een einde

Er ligt een homp klei
in de hoek van de kamer
een beetje aangetast mijn angst
dat je hebt zitten boetseren
in mijn afwezigheid.




Vreemdgaan

Ik denk het water dat groot en grijs begon.
Begin.

Het rolt als een herinnering die zich hervindt en anders.
Vang aan: we zwemmen anders.

Naar de lichte bomen. Ja ! Suist de wind en smijt
de vlieger tegen een wand van lucht.

Je draait mooi rondjes
kringelt

wappert tegen de wind en duikt zinwekkend laag
over het vorderende water. Wij stijgen op

tot je naast me komt staan.
De telefoon in je hand je vrouw.

Je schouders laten je zakken.
Ze rinkelt


.