verslagen verloren

Waar gaat het om in het leven ?

Barbara Stok: Mijn voorlopige conclusie is dat het erom gaat een goed mens te zijn. Het gaat niet om succes, aanzien of een groot huis. De consumptiemaatschappij stimuleert mensen om rijkdom te vergaren, niet om wijsheid te vergaren. Zo wordt concurrentie bevorderd in plaats van samenwerking. Dat vind ik interessante thema's.

A loving heart is the truest wisdom. Maar dan niet een loving heart omdat je verliefd bent op een ander, maar een liefdevol hart an sich, op zichzelf. En verwar liefde niet met bezitterigheid.

Ook oppassen met dat "goed mens", ik vermoed dat hitler zich een goed mens vond die "het goede" voor had met duitsland en de wereld.


Was het maar altijd een voetbalwedstrijd nederland-?. Zo heerlijk rustig op straat, de duinen, het strand en in de winkels, overal in nederland...


Wie denkt dat de natuur rechtvaardig is.... Dat vond ik ook een goed verhaal van maarten t hart, de ongelijkheid van uiterlijk en sex, het verhaal "sex-appeal"...de strekking van het verhaal van maarten t hart was dat voornamelijk knappe mensen met elkaar paren, de wat minder knappen qua uiterlijk met elkaar en de lelijksten tenslotte ook met elkaar....en toch....zie er best goed uit, maar ik heb heel wat remmen en afhoudmechanismes ingebouwd....terecht, alleen zijn is een paradijs, geen geklaag over opruimen, geen gezeur over gras maaien, geen gezanik....heerlijk in de blote kont.....eenzaam na haar ben ik wel


Dustin Hoffman zei over George Burns, dat hij zo treffend sex op je negentigste omschreven had: biljart spelen met een (stuk) touw.


Welk beroemd man had ook alweer drie goede adviezen inzake de opvoeding van kinderen ? Leave them alone. Leave them alone. Leave them alone. Laat ze met rust. Laat ze het zelf uitzoeken. Laat ze met rust. Bertrand Russell ?




Van: mano de verschrijver (mano.deverschrijver@hotmail.com)
Verzonden: zondag 13 juni 2010 18:10:57
Aan: b.donker@lavitanonedolce.it
2 bijlagen |


Ma signora Donker, kompt nou toch eens een biertje drinken ! Kompt nou toch eens gezellig wat drinken !

Alleen niet morgen, want dan ben ik in Brussel inzake voedingsclaims (met mijn jungstein (dat dure horlogemerk waar brad pitt reclame voor maakt ?) en boss pak even gewichtig poeha doen), maar kompt nou toch eens een biertje drinken, ben zo nieuwsgierig naar u !

Hoe het ook zij, voor de grap en hermans indachtig (met gekken en dwazen moet je niets te maken willen hebben was zijn laatste brief aan gerard van het reve), kompt toch eens gezellig een pilsje drinken, Donker :


" Nou, kijk, die komt dan met een verhaal waarvan ik zeg, ja, ja, ja !, daar spreken de idealen en de bezieling uit waarvoor ik zelf ooit, lang geleden alweer, de politiek in ben gegaan."




Beste Mano,

U wordt bedankt voor uw sympathieke electronische brief. Leiter ist mevrouw Donker doodmoe van al haar bewonderaars en heeft ze geen zin meer om iemand te ontmoeten.

Hoogachtend,
Fabio Castello
secretaris B. Donker




"Uitstekende jongen, prima kaerel, de Verschrijveriis."

"Ken jij hem ook ?"

"Nee, nee, dat zeg ik altijd als ik de naam van iemand hoor."

Ook het bovenstaande gesprekje heb ik in het echt opgevangen tussen hoge ambtenaren, 1 corps bal en 1 van groen links....






"Verscheur deze brief" maakte indruk op mij. Max Pam: Eerst is de briefwisseling vriendelijk, de brieven van Hermans zijn beter dan die van het Reve. Ze worden vrienden, maar dan komt er na een aantal jaren de ommekeer, zeker als Van het Reve zijn brieven in het engels gaat schrijven, aanvankelijk nog geduldig legt Hermans uit dat het niks kan worden met Reve’s ambitie om de wereld via het Engels te veroveren. Hierin kan men Hermans alleen maar gelijk geven. In het Engels brengt Reve niets extra’s, integendeel, je voelt dat hij boven zijn macht grijpen moet. Dat Hermans op een keer in het Frans antwoordt, kan gevoeglijk worden opgevat als een steek onder water: wat jij kan, kan ik ook, en beter, maar ik zal het nooit in mijn hoofd halen mijn moedertaal te verloochenen. Hoe tragisch ook, van het Nederlands zullen wij nooit los komen.

Een andere ergernis voor Hermans was gelegen in Reve’s toenemende religiositeit. Ongetwijfeld meende Hermans dat Reve daar op goedkope wijze mee kokketeerde, en tenslotte vond hij dat Reve helemaal was veranderd in een clown. Het resultaat van die Werdegang kwam met het schotschrift Verder van mij, dat Hermans in 1966 schreef onder het pseudoniem Anastase Prudhomme S.J.

De breuk was toen al zeven jaar een feit. Die was gekomen op 20 februari 1959, toen Reve zijn “comrade in arms” om een bijdrage vroeg voor Tirade. Reve wist ongetwijfeld dat Hermans een grote hekel had aan dat literaire tijdschrift en het antwoord kan hem nauwelijks hebben verrast: “Mensen die mij om bijdragen voor Tirade aan het hoofd zeuren, hebben (naar keuze):

a) mij niet goed gelezen,
b) mij wel gelezen, maar niet begrepen,
c) een bord voor het hoofd
d) er een beetje plezier in mij te treiteren”.

Wat voor Hermans tot de conclusie leidde: “Daarom is in ongenade vallen wel het meest geschikte middel om van het gezeur af te komen”.

In tegenstelling tot wat Max Pam schrijft viel mij op dat Van het Reve nog wel zo'n twintig brieven naar Hermans gestuurd heeft, waarop Hermans nooit meer geantwoord heeft.

"Niet beantwoord" en "natuurlijk niet beantwoord" schrijft Hermans vaak op de enveloppen van de brieven van Van het reve. “Laat maar zitten”, schreef hij op de laatste enveloppe die hij van Reve ontving.



29 oktober 1971 (de breuk was eigenlijk in 1959 al een feit, de "echte" briefwisseling loopt van 1947 tot en met 1959).

Beste Gerard,
Als je het zegt, zal het wel waar zijn, dat je dat verhaal over mijn logeerkamer nooit verteld hebt, zoals de Haagse Post over je beweert. Onbegrijpelijk is helaas dat je dit dementi alleen naar mij hebt gestuurd en niet naar de Haagse Post.

Je vermoeden dat het lijkt of ik bang voor je ben, is volkomen gewettigd. Ik ben inderdaad doodsbang voor mensen die voortdurend onbegrijpelijke dingen doen en koester de wens ze zoveel mogelijk uit de voeten te blijven. Ik heb je al eens eerder deelgenoot gemaakt van dit verlangen van mij, niet waar ?
Gegroet


.