Thursday, August 16, 2007

Geweldig !

Dat ik in Fankrijk in de auto rij, even heerlijk alleen, en dat ik dan een Franse radio-uitzending letterlijk kan volgen over de nieuwe striptekenaar van Boule et Bill, Bollie en Billie, dat de familie van dat jongetje en zijn cocker spaniel, een hondje, een bourgeoisie indruk maakte, maar ook liberaal communistisch overkwam. De striptekenaar wist niet hoe hij het had. Hij tekende zomaar wat, opdat die kleintjes zich vermaakten. Dan moet ik ook altijd aan De Bie denken die zo'n sex striptekenaar nadeed waarbij het speeksel uit zijn mond droop.

Maar nog geweldiger is het dat die mooie kapster aan me vraagt of ik uit BelgiĆ« kom en dat ik zo goed Frans spreek en begrijp voor een Nederlander. En dat ik Italiaanse radioprogramma's kan volgen en Italiaanse kranten kan lezen en dat ze me in dat land ook goed verstaan. Dan voel je je even zo geweldig, vooral in je eentje. Een echte man is liever alleen. Heeft geen gezelschap of gezelligheid nodig. Toch wel.

Raar dat strips me niet meer interesseren. Wat heb ik strips verslonden van mijn 9e tm mijn 16e. Ook voor voetbal en wielrennen vind ik me langzamerhand te oud. De laatste ontwikkelingen in de pop muziek hou ik niet bij. Ontgroei je toch dingen en zaken ? De TV bijvoorbeeld ? Maar soms is het gewoon geweldig dat ik leef, man ! GEWELDIG !

Wat een geluk dat ik een stukje van de wereld ben...en de bloemen en de vogels en de dingen ken. Dat zong mijn vader vroeger altijd van...van...van...Rudi Carrell....mijn pa leek zelfs een beetje op der jonge Rudi.
Still I must be thankful for the little things i see, like the roses on the water when my lady danced for me.

Godverdomme. God verdomt mij. Dat is toch eigenlijk helemaal geen scheldwoord ? God verdomt mij. Allah verdomt mij. Het leven verdomt mij. Het toeval verdomt mij. Het lot verdomt mij. Piet verdomt mij. Mano verdomt mij. Onzin verdomt mij. Niets aan de hand. Maar je hoeft het natuurlijk niet hardop op straat te schreeuwen.

Wat was Hans Teeuwen nieuw en bijzonder voor mij in 1998. Maar ook iets ongemakkelijks, duivels, eenzaams, naars en dreigends. Ik heb dat ook enigszins. Een beschaafde vriendelijk en rustige jongen of heer en soms een woedend emotioneel type. Maar dat laatste komt relatief weinig voor. Sinds april 2007 heb ik geen echte woede buien meer.

Daar staat tegenover dat ik nu weer wat ingesuft ben. Het zij zo.

No comments: