Een mooie jonge vriendin en andere belevenissen

Liefdes schijnbewegingen

Een vreemdelinge de schuld geven van mijn deplorabele toestand. Want dit alles is haar schuld ! Ben nog steeds lyrisch over lachgas of slagroompatronen. 14 weken geleden begonnen met 4 per week, nu 2 per week en soms helemaal niet. Voel me erg goed, kan nog beter relativeren, loslaten, niet meer vastbijten in negatieve cirkelredeneringen. En heel mooi is dat ik om 7 of 8 uur in de ochtend vanzelf wakker word en geen zin meer heb om te gaan slapen. Is top, heb er weer zin in. Dus een tip fur alle meine freunde, die wat sombertjes zijn.

Bijwerking is een hoestje 1 dag of 2. En je anders voelen, jonger, meer zingen zoals vroeger, meer lachen over gekke gebeurtenissen. En in het begin iets meer spierpijn, maar ik sport dan ook wel twee keer zoveel. En verder eet en leef ik gezond. En ik hou het geheim, want ik wil niet dat jan en alleman weet dat ik af en toe met een ballonnetje zit. Ook opvallend is dat ik de eerste twee keer helemaal niets voelde. 4 lachgaspatronen de eerste keer en er gebeurde helemaal niets. Wat was ik afgestompt. Emotioneel leeg en op. Geen gevoelens meer. De derde keer wel, toen tripte ik een beetje. Het is niet verslavend; enigszins bezorgd dat ik misschien wat hyper en manisch ben. Jammer dat ik periodes van geluk wantrouw in plaats van ze te omarmen. Maar ook dat valt reuze mee !

En het rare is dat alles opeens zoveel beter gaat, op mijn werk een leuke leidinggevende gekregen (wat waren die vorige beroerd, nu ik zie hoe het ook kan), ik vind het werk leuk, het geld stroomt binnen en het rolt, met mijn kinderen vind ik het leuk met alledrie, zelfs de wat moeilijke oudste. Met de meeste mensen wel een goede relatie en zo nee, negeren, I don’t care, jouw probleem als jij je niet goed voelt. I love it. Ge-nie-ten ! En ik hou het spannend, anderhalve week geleden kreeg ik te lezen dat mijn wachtwoord vervalt over twee weken. Ik wacht nog 2 dagen met wijzigen ! Thrilling.

En heel soms nog wegzinken in een moeras van het afgelopen jaar en wat had ik klote werk, of dat ging eigenlijk nog wel, maar wat een zieke omgeving van een geestelijk gehandicapte muts en beroerde “leiding”. 

If you want, I’m your man.

En. En. En. En. En. En. En. En. 
Men. Men. Men. Men. Men. Men. Men. Men. 
No. No. No. No. No. No. No. No. 

De ballen everybody !

Ene verbazing na de andere, wat herken ik een deel van dat varken hier goed in...en part of me...natuurlijk

De antisociale of dissociale persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door antisociaal en impulsief gedrag. In grote lijnen beschouwt men deze stoornis als gelijk aan de aandoening die vroeger de psychopathische of sociopathische persoonlijkheidsstoornis werd genoemd. In de samenleving heeft ongeveer 3% van de mannen en 1% van de vrouwen de antisociale persoonlijkheidsstoornis (volgens het DSM-IV). Omdat er zoveel meer mannen dan vrouwen deze stoornis hebben, wordt deze ook wel eens 'borderline voor mannen' genoemd. De relatie waaraan daarbij wordt gerefereerd is zuiver statistisch van aard, omdat de symptomen en oorzaken wezenlijk verschillen.

Crimineel gedrag is niet noodzakelijk voor de diagnose, maar lijders aan ASP komen zeer vaak in aanraking met politie en justitie door hun veronachtzaming van de normen en waarden in de maatschappij en de rechten van anderen. Een gebrekkig of verstoord inlevingsvermogen (verplaatsen in anderen) is hiervan een belangrijke oorzaak. Het is echter onjuist om alle criminelen af te doen als ASP-lijders: veel criminelen hebben geen ASP en omgekeerd zijn veel ASP-lijders niet crimineel. Sommigen zijn van mening dat mensen die buitengewoon goed presteren in de maatschappij kenmerken van ASP vertonen, omdat ze minder moeite zouden hebben met het nemen van harde beslissingen.

Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis kunnen heel innemend en charmant zijn, maar ze kunnen door impulsiviteit en gebrek aan inlevingsvermogen snel in conflicten terechtkomen. Ze liegen vaak in hun voordeel en zijn niet bang, wat mogelijk verklaart waarom zij de consequenties van hun handelingen niet inzien. Berouw, empathie of schuldgevoel komt bij ASP-lijders niet of slechts in verminderde mate voor (liegen doe ik weinig of niet, zij ook niet, alleen is het bij haar 1 grote leugen, zie hieronder, aangeleerd sociaal wenselijk gedrag).

Bij een ASP-patiënt ontbreekt de capaciteit om emoties zoals schuld of wroeging te voelen, omdat zij niet kunnen empathiseren met anderen; dat wil zeggen dat het inlevingsvermogen en het vermogen om zich in een ander te verplaatsen verminderd aanwezig is of geheel ontbreekt. Het uit zich vooral door versterkt egocentrisch gedrag, waarbij het eigenbelang vaak of altijd boven dat van anderen prevaleert. Dit kan op een duidelijk zichtbare wijze gebeuren, maar het komt ook voor dat een ASP-patiënt zich aardig en sociaal voelend voordoet. Dit noemt men "aangeleerd sociaal wenselijk gedrag"; dit is echter slechts cognitief, verstandelijk en rationeel aanwezig: het komt niet voort uit intrinsieke emoties. Typerend voor iemand met een dergelijke persoonlijkheidsstructuur, is bijvoorbeeld het aanwenden van sociaal wenselijk gedrag om uit eigenbelang een doel te bereiken, ook al gaat dat ten koste van de ander. Hiermee onderscheidt de persoonlijkheidsstoornis zich duidelijk van andere stoornissen die de emoties en de empathische vermogens negatief beïnvloeden. Toch kan het sociaal wenselijke gedrag ook aangewend worden op manieren die ertoe leiden dat de patiënt dermate socialiseert, dat hoewel van genezing geen sprake is, het aangeleerde gedrag als copingmechanisme de patiënt een leven laat leiden dat zeer nauw overeenkomt met dat van een gezond persoon. Het is een misverstand dat iedereen met een afwijkende persoonlijkheidsstructuur ongeneeslijk ziek is, als dat wordt uitgelegd als niet voor verbetering vatbaar.

De oorzaken van de antisociale persoonlijkheidsstoornis zijn in drie groepen te verdelen:

Ontwikkelingsstoornissen (emotionele verwaarlozing)

Door een opvoeding waarin geborgenheid en genegenheid, met name in de baby- en peuterfase, onvoldoende aanwezig is, kan er een persoonlijkheidsstructuur ontstaan waarin de socialisatie onvoldoende is en het ik-gevoel (egocentrisme) op de voorgrond komt te staan. Deze verstoring en onevenwichtigheid kan later door antisociaal gedrag zichtbaar worden. Vrijwel altijd is op weg naar de volwassenheid een gedragsstoornis opgetreden, met name Anti-sociale gedragsstoornis (CD). In de vroege jeugd kan als gevolg van pathologische zorg een reactieve hechtingsstoornis zijn voorgekomen.

Organische oorzaken

Hersenontsteking, hersenvliesontsteking en andere ernstige hersenbeschadigingen door ongelukken of vergiftigingen door een verslavingsziekte, kunnen tot een zodanige karakterverandering leiden dat een verpsychopathiseerde persoonlijkheid ontstaat.

Erfelijkheid

In bepaalde situaties kan gedacht worden dat psychopathie mede een erfelijke oorzaak heeft. Welke beschadiging of afwijking in de structuur van hersencellen hierbij een rol speelt, is onvoldoende bekend.

Doorgaans is een combinatie van deze factoren aanwezig bij psychopathische personen.

Voor zover bekend zijn er geen succesvolle behandelmethoden voor een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Er zijn daarentegen sterke aanwijzingen dat het therapeutisch "behandelen" van de patiënt hem of haar juist de gelegenheid geeft zijn of haar antisociale vaardigheden te verbeteren. Individuele patiënten gaan er echter ieder op een eigen wijze mee om en bepaalde vaardigheden kunnen wel ingezet worden op voor zowel de patiënt als voor zijn omgeving een positieve manier.

Good luck with your in depth psychological analysis of a pig.

Part pig, part (wo)man.

Zo en nu ben ik wel weer even klaar met al die psychobabble, wat een geleuter.