IN MEMORIAM VERSCHRIJVER

Ja, daar staan wij dan allen. Zeer betreurenswaardig. Daar is ons ontvallen zo’n hartelijke, aardige, opgeruimde, vriendelijke man.

Gul, royaal, ruimdenkend, stond voor iedereen klaar. Godver, wat was het toch een goede vent. En natuurlijk niet alleen maar aardig, dan schop je het nooit zo ver als hij gedaan heeft. Nee, hij had een interessant duister randje. Maar in de kern, wat een toffe gast. We herinneren hem vooral als een beminnelijke, sterke en stoere kerel. Een rots in de branding, noemde Manna hem. Wat ben je toch knap, dat heeft ze ook vaak tegen hem gezegd.

Ja, ik zie haar daar staan en ze moet zich inhouden. 

Dat is begrijpelijk, dat ze niet van vreugde een dansje maakt, want wat een verlies. Niet alleen voor haar, maar voor naasten en bekenden, de vele vrienden, ik zie er hier zo honderd staan, en de hele wereld, want aan goede daden -van ijswater tot beschermer van al wat leeft- geen gebrek. Jammer, jammer, jammer dat nou net dat ijswater hem noodlottig is geworden.

Ja, soms zijn mensen wel eens opgelucht of blij, héhé, daar zijn we weer vanaf. Dat stuk chaggerijn. De ellendeling. De klootzak. De izegrim. Het kreng. De kattenkop. Het valse varken. Het achterbakse, hypocriete, huichelachtige, laffe vriezerzwijn. Waar haar aardige zoon van 14 met vriendje erbij was schreeuwde ze “klote kinderen”, wat een volks wijf en maar ruzie maken met haar dochter, die haar toebeet “jij zit daar maar de hele avond door te vreten op de bank”. En daarna smsen van “kids zijn leuk !” Op enige consistentie heb ik haar niet kunnen betrappen, maar ja, een borderline leeghoofd, dat merk je soms pas achteraf, met uw welnemen. De geile neptruffel. Mooi is dat. Kijven, jaloers, rancuneus, kleinzielig, laf en bang. Ik voel dat heel fijn aan. En dan maar kunst om zich heen verzamelen. Varken met kunst. Varken tussen kunst. Ach, binnen 5 jaar echt lelijk, net zoals “die vrouwen uit het scheveningse viswijvenkoor” waar ze soms opeens zo op kon afgeven. Alle mensen zijn wel een beetje gek, zij is naargeestig gek. Dit gaat te ver. Geen spijt over het verleden want dat is zinloos. Get a life. Get a life of your own. Maak anderen niet groter en kleiner dan ze zijn, mensen met hun oneindige domheid. Had ik maar beter geluisterd.

Het godvergete kreng.

Nee, dan verschrijver, altijd sympathiek, altijd een goed woordje naar en over iedereen. Nooit iemand afvallen, nooit afkraken, nooit roddelen. Geen onvertogen woord. Hooguit negeren of niets zeggen als iemand hem niet aanstond, maar zelfs dan nog niet veroordelen of oordelen. Wat een toonbeeld ! Wat een voorbeeld  ! Wat een held ! En zo bescheiden ook ! 

Kan me nog herinneren dat ze van de trap viel en haar vinger tussen de deur kreeg. Achteraf heb ik zoiets van "NET GOED !". Oh, en dan kwam haar ex langs, zo'n knorrend varken vol van ergernis heb ik nog nooit gezien en maar zeuren over geld tegen hem. Dan heb ik zoiets van vrouwen willen geld, mannen sex. Alleen hebben oudere mannen dan zoiets van minder belangstelling voor sex. Ook ging ze 1 maand later op visite bij haar ex en zijn hele familie en vervolgens kwam ze dromerig terug "het is toch wel een bijzondere man". "Mijn vader zie ik niet meer, die wil ik niet meer zien, als hij me maar niet onterft." Hu, dan heb ik zoiets van wat een akelig kind. Bij oudere vrouwen worden de negatieve eigenschappen veel erger ? Alleen maar erger. Ook dat nog. Geld speelt geen rol. Hier ligt een mooie taak.

Profiteur. En maar papegaaien. Psychopate. People who don't work with their hands are parasites. 

Nee, nee, nee, Mano zorgde dus altijd voor een goede sfeer en goede relaties en betrekkingen met iedereen en met eenieder. Wat een diplomatiek talent, wat vriendelijk, wat aardig was hij. Aimabel, charmant, een natuurlijke aantrekkingskracht, als vliegen op de stroop kwamen ze op hem af, of stront ?...iedereen vond hem aardig en toch zo eenvoudig gebleven. Nooit brallen of bluffen, dat had hij helemaal niet nodig. Hoe vreselijk is dit alles. En knap en sportief. Hij zag er goed uit tot op hoge leeftijd. Omdat hij dat verdient. Zeker 3 keer per week sport en zijn kinderen herinneren zich goed de fietsvakanties die hij zo geweldig vond. Hij vertelde wel eens dat hij die hele fietsweek een geluksroes had en dat was te merken ! Wat hoorden ze vaak enthousiast “kom op, nog maar 10 kilometer !” Oprichter van de Partij voor de Blijheid ! En daarna, na de ondergang, de partij van de blije eikels !  Uitvinder van de pikring ! Ze zeggen wel de goeden gaan eerst. Nou ja, misschien maar goed ook, hij had langzamerhand een beetje een hekel gekregen aan die klootzakken en navelstarende geesteszieke mutsen. Ook zei hij wel eens: “eindelijk rust”. Dus wie weet is het wel een beloning. De dood is geen straf. Dat geeft te denken.

En altijd een lachje klaar en hij wist anderen ook aan het lachen te maken ! En nooit ten koste van iemand of iets ! Hij lachte niet over anderen, hij lachte met anderen ! Een enkel opbeurend woord had hij altijd paraat. Zo vertelde hij het verhaal over dat zijn vriendin als 8 jarige naar ome Willem op tv keek en dat ome Willem opeens in de camera keek en zei “hee, jij daar, wat zit jij daar in je neus te peuteren !”. Zoals gewoonlijk zat ze inderdaad in haar neus te peuteren en voelde ze zich heel raar dat hij dat kon zien.

Haha. Of dat zijn dochter Eline van 12 met vriendin lacherig uit de bioscoop kwam en dat hij haar vroeg hoe de film sex tape geweest was en dat zij zei: “leuk”.    "Allemaal standjes toch, dat dat voor 12 jaar is."    “Jahahaha, maar je ziet er niets van, bij 1 standje daar moest zij een salto maken en dan op se lul landen.”     “Oei, als dat mis gaat, dan ben je goed de lul”, zei hij toen, bedachtzaam als hij was over elke gezondheidskwestie. Gezondheid, gezonde voeding, economie, recht, wetenschap, techniek, koude grond psychologie, overal had hij wel verstand van. Wat een hoog iq en eq en dus nog sportief en er goed uitzien ook. En zo'n innemende rust en bescheidenheid. Ook zei hij wel eens grappend tegen mij “If you’re so smart, how come you ain’t rich.” Ja, ja, jahahahaha, de klootzak. 

Maar nee, het was een in en in goede, aardige, lieve man in de goede betekenis van het woord. Nu dan dus het einde, de grote leegte. De eeuwige duisternis waar wij vandaan komen, een lichtflitsje van 70/80 jaar als het tegen zit, en dan weer die eeuwige donkerte. Hoe moeten wij het verder doen zonder hem. Hoe moeten zijn vrouw en kinderen het redden. Prima. Hij heeft ze onafhankelijkheid en eenzaamheid en daarvan genieten meegegeven. Dat je alleen alleen je ware ik ontdekt, en daar stond hij voor ! Sommige mensen zijn lang alleen en worden er alleen maar slechter en zieker van, vrouwen. Maar hij dus niet. Integendeel. Een heer moet alles alleen doen.

Een kleine handreiking. Doe het met een glimlach. Ga niet het graf in als een sjaggerijn. Blijf niet steken in het verleden. Geen spijt. Niet dat de mensen zeggen: “blij dat we daar vanaf zijn”, maar “jammer dat zo’n levenslustige vrolijke snuiter ons ontvallen is.” Of als je ervoor kiest dat een vreemdeling je kist laat zakken of je in de oven gooit, zonder iemand, ook goed. De hel, dat zijn tenslotte de anderen.

Ja, daar doe ik niet moeilijk over. Wat maakt het uit of er 100 mensen, 1000 mensen, de wereld of helemaal niemand naast je graf staat. Geen reet. Geen vette dikke reet. Of ook geen dunne magere trouwens. Ze zeggen wel fat bottomed girls make the rockin’ world go round, maar nu dwaal ik af en waar slaat dat eigenlijk op. Geloof dat ik meer verliefd was op de dikke reet dan op de dunne. Weet het wel zeker, wat was ik verliefd. Misschien omdat ik zelf ook een stevig achterwerk heb, goed gespierd ! Maar waar was ik gebleven ! Als dat maar goed gaat. Often, if you feel trapped in a situation, through the structure of a song, your life, a story, whatever, a new development presents itself. In reality nothing ever stays the same and I think we should remember that in our deepest depression. Sinds 12 weken neem ik 4 capsules lachgas per week en ik voel me top ! Superduper ! Uit de kunst. En nu een week niet en het gaat me nog steeds goed, misschien is het de nieuwe liefde wel. Dat ziet u toch ! Dat hoort u toch !

Een hysterische indruk ? Ach wat, Verschrijver zei ook tegen mij "Komp uit die negatieve cirkelredenering over haar, jij hebt stom gereageerd op haar agressieve destructieve kant, pech hebbe, da's het verleden, man. Denk nu positief en constructief in oplossingen, je nieuwe vriendin is misschien wel leuker, solo is ook heel goed, blijf niet in je problemen hangen zoals de mutsen doen. 80% gaat goed in je leven, misschien wel meer, jij zit niet in een oorlogsgebied of in hongerend Afrika. Met een borderline geval is een relatie bijna onmogelijk, haar vriendelijke man is niet voor niets weggelopen toen ze nog jonge kinderen hadden. Dat doe je niet zomaar. Daarna heeft ze in tien jaar meer dan tien korte relaties gehad, dan had je moeten weten dat jij het ook niet zou kunnen. Bij borderline klopt de bekabeling in de hersens niet meer, continu angst verlaten te worden, iemand beledigen opdat hij er een einde aan maakt, dan kun je geen relatie meer hebben, vertrouwen, er voor elkaar zijn, dat werkt niet meer. En beledig varkens niet, dat kunnen leuke beesten zijn, die ook gemeen kunnen bijten," zei hij bijvoorbeeld tegen mij. Maar ja, soms wil je de realiteit niet horen of zien. Haar huiltje toen ze de laatste keer door mijn haren streek. Dat ellendige varken, godverdegodverdeGODVER ! 

Het was niets, het is niets en het blijft niets en wij scharrelen als niets wetenden wat rond. ‘k wist niet dat ik het in mij had. Maak je toch niet druk en voel je vooral niet beter dan anderen, want dat ben je niet. En verwar liefde niet met bezit. Verwar je kinderen, mensen, naasten niet met bezit. Temper je verwachtingen. Een top bankier in tijden van crisis zei ooit over alle mensen: je hebt zij die niet weten en je hebt zij die niet weten dat ze niet weten. Zo is het ook. Maak er wat van ! Goede nacht iedereen.

IN MEMORIAM VERSCHRIJVER