Fout Varken- Het Beest

Denk maar aan hans van baalen als je aan haar denkt, dat helpt. En aan dat gniffelende "schele" en aan "ik ga je heel blij maken". En aan menopauze, borderliner, 50plus, the past is nothing, eerste dag van de rest van je leven, whatever happens happens for the best, spread a little happiness as you go bye, a loving heart is the truest wisdom. Loslaten, voel me goed, voel me beter.



Haat is een sterke emotie, die wordt ervaren als een gevoel van afstoting tot iets of iemand (het object respectievelijk subject dat men haat) met een neiging tot het kwetsen of vernietigen van het onderwerp. Voorbeelden zijn mannenhaat (misandrie), vrouwenhaat (misogynie) en mensenhaat (misantropie).

In het dagelijks spraakgebruik wordt het woord "haat" vaak gebruikt om afschuw uit te drukken of gebruikt bij het mopperen. Het heeft dan een minder zware en minder projectieve betekenis.

Volgens de psychologie komt haat voort uit een psychologische projectie van de eigen schaduwzijde op het object. Een schaduwzijde die bij zichzelf ontkend wordt en daardoor in het object ontdekt. Haat vertekent de werkelijkheid. Meestal is dat subject dus iemand die juist die eigenschap mist en zuiver is (hm, ze doet toch wel heel sterk aan een borderliner denken, dus die zuiverheid, daarmee ben ik het niet eens, eerst alles en dan niets te zijn, dat heeft ze wel). Daarom bestaat er dan een onvermogen om de werkelijkheid te zien en een onbewust weten dat men zelf schuld heeft aan dat verwijt aan die ander. Dat is dan het begin van haat.

Volgens Paul Ekman, hoogleraar psychologie van de afdeling psychiatrie aan de University of Calfornia Medical School, in zijn boek "Emotions revealed" (2004) is haat evenals blijvende wrok geen emotie omdat de tijdsduur ervan te lang is. Ook is het geen stemming omdat we weten waarom we haten of wrok koesteren, hetgeen bij een stemming meestal niet het geval is. Ekman ziet wrok als een emotionele attitude [een bewust geloof of mening in combinatie met emotionele toon of gevoel en een neiging tot handelen] en haat als een emotionele gehechtheid. Beide zijn doortrokken van woede, maar zijn zelf geen woede.

Haat is volgens Ekman een blijvende, intense antipathie gepaard aan afschuw en minachting als gevolg van aangedaan leed. Haat is gericht op een persoon, terwijl wrok is verbonden aan een speciale grief of reeks van grieven. Haat knaagt en neemt de hater zodanig in beslag, dat hij gepreoccupeerd raakt met de gehate man of vrouw. Wrok knaagt ook, zit contant in het achterhoofd en neemt de geest voortdurend in beslag. Een persoon met wrok piekert buitensporig veel over het hem of haar aangedane wel of niet vermeende onrecht. Wrok en haat kunnen door versterkende omstandigheden escaleren tot spontane of doordachte wraakneming.

Tsja, helaas ben ik ook maar een mens met af en toe haat en verongelijktheid. Het enige wat ik kan doen is het bovenstaande lezen en het slijt, het gaat over...nog beter is liefde, haat kan geen haat verdrijven, alleen liefde kan dat. Lange gesprekken over het zijn van een "borderliner" en het denken aan een varken werken ook.

Volgens het boeddhisme is haat een van de drie basiscorrupties van het hart, samen met verlangen en onwetendheid. Haat is de tegenstelling van verlangen en komen beide uit onwetendheid voort. Alle andere vormen van mentale corrupties komen uit deze drie basis-corrupties voort.

Citaat: "Het vasthouden aan haat is als het vasthouden van een heet stuk steenkool, met de intentie om het tegen iemand aan te gooien; jij bent degene die zich brandt." Boeddha





Wat is het?
Als we het woordenboek er op naslaan zegt dit: “gevoel van vijandschap jegens iets of iemand, gevoel van diepen afkeer, vijandschap, wrok, gevoel van grote afkeer en woede.” Iemand of iets haten is geen emotie waar je op zit te wachten, want het vergt veel negatieve energie, daar wordt niemand wijzer van en kan een mens in het ergste geval zelfs verteren. Maar vaak heb je het zelf niet in de hand, het gevoel is te sterk. De psychologie zegt er over dat het projectie is van je eigen schaduwzijde op het object (wat ook een persoon kan zijn). Een schaduwzijde die je bij jezelf ontkent, maar als een soort spiegel in het object herkend wordt. Eigenlijk een pijnlijk proces dus.

Er zijn steeds meer mensen die er last van hebben en er vanaf willen, waarbij volgens een Canadees onderzoek (Montreal) uit 2011 de verhouding tussen mannen en vrouwen 40% versus 60% zou liggen. Wat door verschillende therapeuten weer als opmerkelijk wordt omschreven. Een voetnoot in het rapport zegt het volgende (vertaald): “Haat ligt dichter bij mannen, want haat kan ze krachtig maken om ten strijde te trekken. Jaloezie ligt meestal dichter bij vrouwen, vanwege de gedachten ergens niet aan te voldoen en een concurrent wel”. Overigens wordt er aan toegevoegd dat vrouwen gemakkelijker de gevoelens uiten en als haat er daar één van is, dan kan dit percentage ontstaan. Een opmerking die het onderzoek mijns inziens deels onderuit haalt.

De praktijk
Hoe het ook zij … haat is een emotie die negatieve gevoelens vasthoudt en wat, zoals men het in de volksmond noemt, “het hart zwaar kan maken”. Je verafschuwt iets of iemand en in een lichtere vorm gebruik je het als je aan het mopperen bent. Daarnaast kan haat, in een heftiger vorm, je ook aanzetten tot het kwetsen van een persoon die je haat, maar ook het vernietigen van datgene wat je haat.

Wat kan je er aan doen?
Psychotherapeut
Er zijn verschillende mogelijkheden en een die veel mensen kiezen is de therapeut waar je samen mee de gevoelens van haat boven tafel haalt, het hoe en waarom en het uit je systeem laat verdwijnen of minimaal neutraliseert. Dit klinkt wellicht eenvoudig maar dat is het niet, zeker als je al langere tijd met deze gevoelens rond loopt. Er zijn psychologen/psychotherapeuten die gespecialiseerd zijn in het werken met dit soort emoties.

Zelf aan de slag
Natuurlijk kan je ook zelf aan de slag, maar dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Temeer daar je de spiegel veelal confronterend jezelf voor moet houden en dat kan niet iedereen. Echter, als je jezelf hier wel toe in staat acht, kan je het basisproces proberen te ontleden. Wat maakt immers dat je iets of iemand haat? Wat wordt er getriggerd? Wat doet het in je lijf waardoor die gevoelens boven komen? En vervolgens… wat bewerkstellig je er mee? Lost het iets op? Het klinkt als psychologie van de koude grond en feitelijk is dat het ook, dit neemt echter niet weg dat het voor een bepaalde groep mensen het proces wel dusdanig kan ontleden, dat ze inzien dat het geen toegevoegde waarde heeft. Het proces neutraliseren en de emotie als het ware lamleggen, zorgt er voor dat je niet met die negatieve energie rond blijft lopen. Deels is het een emotioneel proces, rationeel benaderen en dat werkt bij sommige mensen

Voorkomen
Beter is te voorkomen dat je haatgevoelens krijgt, iets wat niet iedereen helaas kan realiseren. Al is het maar, omdat sommige mensen ‘gevoeligheden’ hebben die door bepaalde mensen ontstoken kunnen worden. Denk maar eens aan wat er binnen bepaalde geloofsovertuigingen of sektes allemaal plaatsvindt. De charismatische leider kan, als je er gevoelig voor bent, iedereen liefdevol laten zijn, maar ook allerlei haatgevoelens aanpraten … met alle mogelijke gevolgen van dien (bijvoorbeeld Hitler zijn rassentheorie). Toch is het belangrijk alert te zijn als het gaat om bepaalde gevoelens, want als je het in de kiem kunt smoren, vergemakkelijk je het proces. Als iemand je, in ieder geval gevoelsmatig, iets ‘aandoet’, bedenk dan eerst wat de reden is of kan zijn? Waar heb je mogelijk zelf een rol in? Wat maakt dat je die persoon haat of misschien zelfs iets aan wilt doen? Of te wel, jezelf tijdig de spiegel voorhouden.

Concluderend
Haat kan je laten verteren, de energie uit je zuigen en je ‘tekenen’ voor het leven. Dat is het niet waard, dus bedenk zelf hoe belangrijk het voor jezelf is om hier mee rond te blijven lopen of de actie te nemen die het beste bij je past.




Haat heeft zelden iets te maken met dat wat de haat in jouw ogen veroorzaakt. Haat is hangen aan iets wat er niet is.

Het is vastzitten in het leven en weten dat je geen uitweg hebt. Het is een ten diepste gevoeld onvermogen, het besef dat iets je niet lukt of zal gaan lukken, en dat je pogingen daartoe futiel zullen blijken. Het is de straf die de verliezer uitdeelt: je hebt verloren en je weet het. Wat je rest is de haat. Naar de anderen, die het wel redden.

Door te haten houd je jezelf overeind en overleef je. Anders zou je waarschijnlijk ten onder gaan aan eigen verdriet, schaamte, boosheid en besef van onvermogen. Je zou imploderen en depressief worden. Anderzijds, haten verteert degene die haat; niets komt immers zonder een prijs te moeten betalen.

Van je haat afkomen vereist dat je je weer met jezelf gaat bezighouden. Dat je tenminste enige afstand neemt van datgene wat je zo haat. Dan dien je iets te zoeken waarmee je je kunt verbinden en waaraan je (opnieuw) zelfrespect kunt ontlenen. Pas daarna - en de tijd speelt daarin een belangrijke rol, oude wonden helen immers langzaam - ben je in staat de haat die je voelde, los te laten.