Op mijn fiets zie ik dat het stoplicht op rood staat. Ik kijk goed om mij heen en besluit dat het geheel veilig is om door rood te fietsen. Soms word je gesnapt door de politie. Gaat er tergend langzaam zo'n raampje open en wordt er gevraagd of het gebruikelijk is dat je door rode stoplichten rijdt. Of anderszins laat een agentje door middel van een pet opzetten of zich even breed maken zien dat zij zogenaamd heer en meester zijn op de straat, daarbij zelf veel te vaak door rood rijdend en af en toe zelfs een ongeluk veroorzakend. Zo is een meisje van zes in mijn buurt in Den Haag door een te hard door rood rijdende politie-auto aangereden: gebroken been en erger.
"Ja, als ik vind dat het veilig is, dan rij ik erdoor heen."
Een agent verwacht zoiets niet, maar na een poosje komt dan het: "als iederen dat zo doet, dan wordt het een chaos."
"Nee, hoor, toen ik 5 was waren er minder stoplichten en regels en alles was veel ordelijker dan nu."
"U mag bij groen door het stoplicht."
"In de bijbel, Marcus 2 vers 27 staat: de sabbat is gemaakt om den mens en niet de mens om den sabbat. Het stoplicht is gemaakt voor de mens, niet de mens voor het stoplicht. Het stoplicht is een hulpmiddel om te zorgen dat je veilig verder kunt. Staat het licht op rood maar kun je desondanks veilig verder, dan is er geen reden te bedenken om dat niet te doen. Blijf je namelijk staan, dan geldt dat de mens voor het stoplicht is gemaakt, en niet het stoplicht voor de mens."
Meestal krijg ik dan toch een bekeuring.
Eigenlijk geldt dit voor veel meer: "Regels zijn er voor een mens en een mens is er niet voor de regels".
Dat gaat mij tegenstaan, die ziekelijke regelzucht in Nederland (en elders), bijvoorbeeld inzake het naar school gaan van de kinderen. Het lijkt langzamerhand of van alle activiteiten in Nederland, van het werk tot en met de school een gevangenis gemaakt wordt. Regels verstikken, regels verdwazen. Verdonk misbruikt regels om mensen vast te zetten en te laten vermoorden in het land van her/afkomst.
Het wordt tijd dat iedereen het mens zijn voorop stelt en dan pas regels, die overigens bijna altijd, als het kalf verdronken is, opgesteld worden.
Maarten 't Hart is een uitstekend jurist: laat je eigen rechtvaardigheid, onafhankelijkheid, vrijheid en rechtsgevoel bepalen hoe je in het leven staat en hoe je regels uitlegt en ermee om gaat.
Ook voor de overheid is dat een zeer belangrijke les: behandel mensen zoals je zelf behandeld wilt worden. Doe je dat niet, dan moet je maar denken aan 1933-1945.
Monday, February 26, 2007
Saturday, February 24, 2007
Philippe Remarque: Anàs !
“Het is een prachtige zaal, de treveszaal, met prachtig uitzicht, maar de akoestiek is niet goed”, zei Jacqueline Cramer na de eerste ministerraad.
Het helpt natuurlijk ook niet dat er vier Limburgers in het kabinet zitten. Tineke Huizinga, staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat voor de ChristenUnie, zat op het Catshuis te luisteren naar een praatje van de nieuwe baas op haar departement, Camiel Eurlings. De man had het de hele tijd over een zekere Anàs. Beter niets zeggen, dacht Tineke. Tot ze het niet meer hield en aan haar buurman vroeg: waar hééft hij het toch over ? Het bleek de NS te zijn. Die was toen allang uit haar takenpakket ontvreemd, en toegevoegd aan de imposante portefeuille van Eurlings.
Het helpt natuurlijk ook niet dat er vier Limburgers in het kabinet zitten. Tineke Huizinga, staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat voor de ChristenUnie, zat op het Catshuis te luisteren naar een praatje van de nieuwe baas op haar departement, Camiel Eurlings. De man had het de hele tijd over een zekere Anàs. Beter niets zeggen, dacht Tineke. Tot ze het niet meer hield en aan haar buurman vroeg: waar hééft hij het toch over ? Het bleek de NS te zijn. Die was toen allang uit haar takenpakket ontvreemd, en toegevoegd aan de imposante portefeuille van Eurlings.
Het mysterie man
Regelmatig lees je over het mysterie vrouw. Als je in een bejaardenhuis rondloopt dan blijft er weinig over van dat mysterie, nee ?
Incontinentie luiers, kwijl, vlees dat gewassen wordt en klaverjassend, bingo-end, bridgend wachten op de dood.
Kortom, stalkers, zwaar verliefden en eenzamen, bezoek zo nu en dan het bejaardenhuis en verwen de demente ouwetjes. Denk aan die knappe adonis van 30 jaar of die prachtige charmante elegante Lopez, De Boer of Loren (?). Ook zij zitten daar over een veertigtal jaar.
Als het goede mensen zijn, dan zijn ze wellicht wormen- en madenvoedsel of as in een urn rond die tijd.
Good guys/girls go first. Memento mori. Hodie mihi, cras tibi. Heden ik, morgen gij. Waarom staat dat zo vaak triomfantelijk bij het graf ?
Waarom glimmen de ogen van de mensen zo vaak als ze over de doden spreken ?
Incontinentie luiers, kwijl, vlees dat gewassen wordt en klaverjassend, bingo-end, bridgend wachten op de dood.
Kortom, stalkers, zwaar verliefden en eenzamen, bezoek zo nu en dan het bejaardenhuis en verwen de demente ouwetjes. Denk aan die knappe adonis van 30 jaar of die prachtige charmante elegante Lopez, De Boer of Loren (?). Ook zij zitten daar over een veertigtal jaar.
Als het goede mensen zijn, dan zijn ze wellicht wormen- en madenvoedsel of as in een urn rond die tijd.
Good guys/girls go first. Memento mori. Hodie mihi, cras tibi. Heden ik, morgen gij. Waarom staat dat zo vaak triomfantelijk bij het graf ?
Waarom glimmen de ogen van de mensen zo vaak als ze over de doden spreken ?
Thursday, February 22, 2007
12 miljoen
Als ik werknemer bij Numico zou zijn en de dikke deur, die lelijke top aap, zou 12 miljoen in 1 jaar verdienen, dan zou ik toch wel heel sterk de neiging krijgen om hem een duwtje van de trap af te geven. Zeker als er dan zo'n lieve juf in het basisonderwijs ontslagen wordt met een salaris van bruto 17.000 EUR per jaar. 12 miljoen EUR haalt die vent van numico in 1 jaar uit de samenleving weg, de graaierd, de dief, de godvergeten schoft, de , de ! Het schoftentuig !
Of dan dit:
Martijn van Calmthout
chef wetenschapsredactie Volkskrant
Prat gaan op hun positie bij de krant.
Hans Wansink
Hoofdredactie Volkskrant :
"Ik heb Plasterk bij de Intermediair begeleid, ik heb hem naar de volkskrant gehaald waar hij zijn doorbraak kende (nee, die doorbraak kende Plasterk in 1997 bij de intermediair en door gewoon een arrogante goede wetenschapper te zijn. Arrogant is hij wel, toen ik eens een praatje met hem wilde aanknopen, wimpelde hij dat af, maar ik moet wel toegeven dat hij gezellig aan het eten was in een restaurantje in Den Haag, dan zou ik misschien ook niet gestoord willen worden door een verschrijvertje. Hij is wel een echte man, omdat hij ook dol is op kritiek en tegenspraak en daar goed mee om kan gaan en van mensen houdt die een goed beargumenteerd weerwoord leveren) ik heb hem gevraagd geen minister van onderwijs te worden, maar daar wilde hij helaas niet naar luisteren."
Ik zou ook niet naar Wansink luisteren, die probeert leuk over te komen door een Youp van t Hek brilletje op te zetten. En je dan maar laten feteren en prijzen laten uitreiken door die krullebol Thom de Graaf omdat Wansink altijd bereid is D66 te pijpen.
Maar zo ver hoeft hij ook niet te gaan, dat willen ze niet eens bij d66, daarvoor hadden ze Lousewies en Medy van der Laan in dienst, en ijdel gnoompje dittrich voor de homo's. En de grootste ijdeltuit is inmiddels ook van het toneel verdwenen: Brinkhorst, de gladde aal vermaakt zich als hoogleraar te Leiden.
Nimmer door wraak gedreven, dat vergalt je leven maar, enkel door liefde:
Mano Verschrijver
Crechelijder
Of dan dit:
Martijn van Calmthout
chef wetenschapsredactie Volkskrant
Prat gaan op hun positie bij de krant.
Hans Wansink
Hoofdredactie Volkskrant :
"Ik heb Plasterk bij de Intermediair begeleid, ik heb hem naar de volkskrant gehaald waar hij zijn doorbraak kende (nee, die doorbraak kende Plasterk in 1997 bij de intermediair en door gewoon een arrogante goede wetenschapper te zijn. Arrogant is hij wel, toen ik eens een praatje met hem wilde aanknopen, wimpelde hij dat af, maar ik moet wel toegeven dat hij gezellig aan het eten was in een restaurantje in Den Haag, dan zou ik misschien ook niet gestoord willen worden door een verschrijvertje. Hij is wel een echte man, omdat hij ook dol is op kritiek en tegenspraak en daar goed mee om kan gaan en van mensen houdt die een goed beargumenteerd weerwoord leveren) ik heb hem gevraagd geen minister van onderwijs te worden, maar daar wilde hij helaas niet naar luisteren."
Ik zou ook niet naar Wansink luisteren, die probeert leuk over te komen door een Youp van t Hek brilletje op te zetten. En je dan maar laten feteren en prijzen laten uitreiken door die krullebol Thom de Graaf omdat Wansink altijd bereid is D66 te pijpen.
Maar zo ver hoeft hij ook niet te gaan, dat willen ze niet eens bij d66, daarvoor hadden ze Lousewies en Medy van der Laan in dienst, en ijdel gnoompje dittrich voor de homo's. En de grootste ijdeltuit is inmiddels ook van het toneel verdwenen: Brinkhorst, de gladde aal vermaakt zich als hoogleraar te Leiden.
Nimmer door wraak gedreven, dat vergalt je leven maar, enkel door liefde:
Mano Verschrijver
Crechelijder
Uit talloos veel miljoenen
Niets wordt er, niets, uit talloos veel miljoenen.
Iedereen zal zeggen dat het bovenstaande van Willem Frederik Hermans komt. Het is geschreven door Jacob Winkler Prins en WF Hermans heeft het overgeschreven voor dat ander prachtige boek van hem: "uit talloos veel miljoenen". Dat moet ook alweer 20 jaar geleden zijn, dat ik dat boek las.
Iedereen zal zeggen dat het bovenstaande van Willem Frederik Hermans komt. Het is geschreven door Jacob Winkler Prins en WF Hermans heeft het overgeschreven voor dat ander prachtige boek van hem: "uit talloos veel miljoenen". Dat moet ook alweer 20 jaar geleden zijn, dat ik dat boek las.
Wednesday, February 21, 2007
De koning der snoevers
Interview with me, myself and I
Aangezien ik nooit een beroemdheid zal worden, hou ik nu en dan een interview met mezelf. Dan ben ik even beroemd in mijn eigen wereld. Heerlijk in de blote kont. Paul Witteman stelt de vragen.
"Heer verschrijver, hoe bent u er zo toe gekomen om te verschrijven en wie bent u ?"
"In 1995 probeerde ik een zeer knappe (hervormde) dame te strikken, maar dat is mislukt. Toen heb ik mijn eerste verhaal geschreven. Talloze mensen vragen zich af wie die verschrijver nu eigenlijk is. Via verschrijven en dit interview licht ik een tipje van de sluier op (hum, hum, even een besmuikt lachje van mijn knappe arrogante kop over dergelijke snoeverij en hoogmoed). "
Vindt u zichzelf een goed schrijver ?
Ja, ik kan aardig verschrijven, al zeg ik het zelf.
Weet u dat sommige mensen een hekel aan u hebben ?
Nee, hoe kan dat nou, ik ben helemaal niet bekend. Daarom ben ik zo blij dat ik anoniem blijf. Stel je voor dat ik beveiliging of bewaking nodig zou hebben, dan is je leven toch voorbij, ik wil vrij zijn om te gaan en staan waar ik wil.
Misschien heeft u de capaciteit niet om beroemd te zijn ?
Misschien, maar ik heb in ieder geval geen bewaking of beveiliging nodig, ik word met rust gelaten.
Is vrijheid geen illusie ?
Dat is te moeilijk voor me. Ik heb een hekel aan praatjes van filosofen over vrijheid. Tijdens vakantie voel ik me vaak vrij. Dat is het nare van geld, je kunt er vrijheid mee kopen, denk ik wel eens. Tegelijkertijd komt er een omslagpunt waar je bezeten wordt door je bezit. Waar je gevangene wordt van je geldzucht.
Heeft u humor ?
Ik kan lachen om anderen, soms verzin ik grapjes maar die worden niet door iedereen even leuk gevonden. Een cabaretier zoals Youp van ’t Hek of Hans Teeuwen zal ik nooit worden, niet leuk genoeg. Soms doe ik ook daar alsof, ik fingeer een interview, ik fingeer dat ik in het theater schitter, maar dat laatste hou ik 1 minuut vol omdat mensen meestal rotte tomaten gaan gooien, zelfs in mijn verbeelding.
Wat doet u eigenlijk voor de dagelijks kost ?
Ambtenaar, jurist, beleggen, verschrijven, ongelukkig zijn, gelukkig zijn, mezelf vragen stellen.
Zo vraag ik me af waarom er een dure secretaris generaal wordt aangesteld om 15.000 ambtenaren eruit te werken ? Waarom iemand voor 150.000 EUR aanstellen, als die 14 andere secretarissen generaal dat werk niet kunnen ?
De oplossing is vrij eenvoudig. Leidinggevende ambtenaren draaien alleen maar
non productieve uren !
(even een stilte laten vallen om gewichtig over te komen en arrogant naar mijn nagels kijken van mijn prachtige en sierlijke hand, jezelf gehaat maken is ook een kunst)
Toen de taakstelling van Balkenende I bekend werd gemaakt, was de eerste benauwde vraag van alle leidinggevenden: “geldt dat ook voor de non productieve uren, 10-20% minder ambtenaren ?”.
Daar kan ik me nog steeds kwaad over maken. Leidinggevenden worden vorstelijk betaald en ze doen weinig tot niets. Slechts overleg, tijdschrijfstaatjes nakijken, functioneringsgesprekken houden en gesloten mt retraite. Ga toch helemaal in retraite. Logisch dat zoveel ambtenaren schaaldieren worden.
Op de basisschool waar mijn kinderen naar school gaan werkt een gouden kracht, juf Anita, geliefd door de leerlingen, door de ouders en door haar collega’s. Er is geen budget meer om haar die 15.000 EUR per jaar te betalen.
Bij de rijksoverheid verdienen al die non productieve leidinggevenden van 70.000 EUR per jaar tot en met 200.000+ EUR per jaar (een enkele gewiekste verzuurde viezerik zoals Herre Kingma). Daar kan ik bijna ziek van worden, en toch is die onrechtvaardigheid er altijd geweest en zal dat wel blijven duren. Helaas. Maar ik heb geen zin om mijn hele leven te vechten tegen de bierkaai.
Toch zou het niet slecht zijn om de leidinggevenden 15% minder uit te betalen en ze 15% minder te laten werken. Niemand die daar wat van merkt. Overigens heb ik ook een tweetal leidinggevenden gekend die correct en goed waren en prettig meewerkten en meedachten. De andere acht waarvoor ik gewerkt heb waren matig, twee waren ronduit bedroevend, dergelijke laffe wezels moeten ze in een kooitje opsluiten en af en toe een rotschop geven. Stelletje laffe leugenaars.
Zou u acteur willen worden ?
Hoeren….soms knappe hoeren. Maar "wat je zegt ben je zelf" heb ik verankerd of verinnerlijkt. Ik sluit niet uit dat ik zelf ook een hoer en een laffe wezel ben (niet overwegend, af en toe)
Wat zijn uw favoriete schrijvers ?
Maarten t Hart, WF Hermans, FB Hotz, Martin Koomen, Gerrit Komrij-periode gehad, Midas Dekkers periode gehad, Patricia Highsmith periode gehad, Roald Dahl periode gehad, Rascha Peper periode gehad. Simon Vestdijk periode van 15 t/m 22 jaar, meer dan 20 jaar geleden nu. Een periode betekent dat ik bijna alles lees van die schrijver.
Dick Hillenius, de (overleden) bioloog, wilde er geen hierarchie op na houden, hij onderging kunst (muziek, literatuur) zonder een echt waarde-oordeel uit te willen spreken. Volgens Maarten ’t Hart was dat een instelling waarmee hij verstarring, vast raken, “zitten blijven”, veiligheid wilde voorkomen.
Hij wilde de onbevangenheid van een kind voor al wat nieuw is bewaren.
Wat hij schreef waren ideetjes die uit zijn hersens opkwamen en die geuit moesten worden en dan ook weer even gemakkelijk vervangen konden worden door andere ideetjes. Alles was herroepbaar en kon weer anders geformuleerd worden.
(weer even die stilte, alsof ik kan nadenken…napraten, dat kan ik)
Die angst voor verstarring is een vermomming van een heel andere, en veel wezenlijker angst: de angst voor de dood. Vreemd, voor een bioloog, wat is nu natuurlijker dan de dood ? Ons bestaan danken we aan die miljarden sterfgevallen voor ons. Evolutie.
Door die angst voor verstarring heeft het werk van Hillenius iets vluchtigs, een voorbijgaande indruk in woorden willen vangen. Doordat hij zo bang was ergens vastgelegd te worden, wilde hij ook niet weten van een hierarchie of plaatsbepaling in de kunst. Biologen kunnen zich aan onderlinge concurrentie onttrekken doordat zij elk een eigen plant of dier hebben waar zij zich mee bezig houden. Pianisten kunnen vergeleken worden, wat moordende concurrentie betekent. Kunst wedijvert niet. Van hiërarchisch denken distantieerde hij zich.
Toch wedijvert kunst net zo sterk om te overleven, alleen de Max Havelaar van Multatuli wordt in Nederland nog wel gelezen, het enige Nederlandse boek dat de 19e eeuw overleefd heeft. Doordat Hillenius tegen hierarchie wass liet hij zelden blijken wat hij verafschuwde. Wat hem niet beviel ging hij eenvoudig uit de weg. Maar muziek wordt toch niet gemaakt uit concurrentie overwegingen ? Ik verschrijf toch niet vanwege concurrentie ? Zou ik me zorgen moeten maken om al die varkens of schrijvers aan de trog ? Wil ik daartussen en plaatsje verwerven ?
Maarten t Hart kan zich nog herinneren dat Hillenius meedeed aan discussieprogramma’s over godsdienst en pseudo-godsdienst, voorgezeten door een van de grootste griezels in Nederland: Freek de Jonge. Hillenius bestempelde daarin alle irrationaliteit, alle metafysica, alle parapsychologie als onzin, dwars tegen de mening van de rest van het gezelschap in. Heel tv-kijkend Nederland kon dat zien, en tientallen mensen die ik sprak waren woedend op Hillenius, maar ik bewonderde hem om de rust en waardigheid waarmee hij, in dat gezelschap, zijn afwijkend standpunt naar voren bracht.
Heeft u favoriete boeken, heer Verschrijver ?
Lotte Weeda van Maarten t Hart en een deerne in lokkend postuur (persoonlijke kroniek 1999)
Wie scheep gaat van Rascha Peper
Onder professoren en nooit meer slapen van WF Hermans
De bijtende en spottende columns van Gerrit Komrij (niet zijn literatuur).
This sweet sickness en de ripley reeks van Patricia Highsmith
Kind tussen vier vrouwen van Simon Vestdijk
De portland reeks van Martin Koomen
De boekjes van Piet Vroon, vooral “toestanden” en "de ziel te lijf".
Slothoofdstuk van “niet morgen, maar nu” van Wayne Dyer
Boeken van F.B Hotz , titel ben ik kwijt.
Sinds ik kinderen heb, lees ik nog maar weinig, een tiental boeken per jaar.
Wat is uw favoriete muziek ?
Terry Callier, Sting, Dowland, Bach, Mozart, Vivaldi, Miles Davis, Jazz
Kunt u zelf muziek maken ?
Nee, helaas amuzikaal. Vergeeft u mij, heer Witteman, maar nu raak ik verveeld van mijzelf. Als ik weer eens wat leuke grapjes heb of echt iets te vertellen heb, dan kunt u bij mij terug komen. Of misschien klop ik nog eens bij u aan. Adieu, mijn muzikale vriend, mijn gevoelige Bach-kenner.
Als je zo'n interview leest, dan krijg je toch de neiging om een schot hagel te lossen op die blote kont, wat ?
Aangezien ik nooit een beroemdheid zal worden, hou ik nu en dan een interview met mezelf. Dan ben ik even beroemd in mijn eigen wereld. Heerlijk in de blote kont. Paul Witteman stelt de vragen.
"Heer verschrijver, hoe bent u er zo toe gekomen om te verschrijven en wie bent u ?"
"In 1995 probeerde ik een zeer knappe (hervormde) dame te strikken, maar dat is mislukt. Toen heb ik mijn eerste verhaal geschreven. Talloze mensen vragen zich af wie die verschrijver nu eigenlijk is. Via verschrijven en dit interview licht ik een tipje van de sluier op (hum, hum, even een besmuikt lachje van mijn knappe arrogante kop over dergelijke snoeverij en hoogmoed). "
Vindt u zichzelf een goed schrijver ?
Ja, ik kan aardig verschrijven, al zeg ik het zelf.
Weet u dat sommige mensen een hekel aan u hebben ?
Nee, hoe kan dat nou, ik ben helemaal niet bekend. Daarom ben ik zo blij dat ik anoniem blijf. Stel je voor dat ik beveiliging of bewaking nodig zou hebben, dan is je leven toch voorbij, ik wil vrij zijn om te gaan en staan waar ik wil.
Misschien heeft u de capaciteit niet om beroemd te zijn ?
Misschien, maar ik heb in ieder geval geen bewaking of beveiliging nodig, ik word met rust gelaten.
Is vrijheid geen illusie ?
Dat is te moeilijk voor me. Ik heb een hekel aan praatjes van filosofen over vrijheid. Tijdens vakantie voel ik me vaak vrij. Dat is het nare van geld, je kunt er vrijheid mee kopen, denk ik wel eens. Tegelijkertijd komt er een omslagpunt waar je bezeten wordt door je bezit. Waar je gevangene wordt van je geldzucht.
Heeft u humor ?
Ik kan lachen om anderen, soms verzin ik grapjes maar die worden niet door iedereen even leuk gevonden. Een cabaretier zoals Youp van ’t Hek of Hans Teeuwen zal ik nooit worden, niet leuk genoeg. Soms doe ik ook daar alsof, ik fingeer een interview, ik fingeer dat ik in het theater schitter, maar dat laatste hou ik 1 minuut vol omdat mensen meestal rotte tomaten gaan gooien, zelfs in mijn verbeelding.
Wat doet u eigenlijk voor de dagelijks kost ?
Ambtenaar, jurist, beleggen, verschrijven, ongelukkig zijn, gelukkig zijn, mezelf vragen stellen.
Zo vraag ik me af waarom er een dure secretaris generaal wordt aangesteld om 15.000 ambtenaren eruit te werken ? Waarom iemand voor 150.000 EUR aanstellen, als die 14 andere secretarissen generaal dat werk niet kunnen ?
De oplossing is vrij eenvoudig. Leidinggevende ambtenaren draaien alleen maar
non productieve uren !
(even een stilte laten vallen om gewichtig over te komen en arrogant naar mijn nagels kijken van mijn prachtige en sierlijke hand, jezelf gehaat maken is ook een kunst)
Toen de taakstelling van Balkenende I bekend werd gemaakt, was de eerste benauwde vraag van alle leidinggevenden: “geldt dat ook voor de non productieve uren, 10-20% minder ambtenaren ?”.
Daar kan ik me nog steeds kwaad over maken. Leidinggevenden worden vorstelijk betaald en ze doen weinig tot niets. Slechts overleg, tijdschrijfstaatjes nakijken, functioneringsgesprekken houden en gesloten mt retraite. Ga toch helemaal in retraite. Logisch dat zoveel ambtenaren schaaldieren worden.
Op de basisschool waar mijn kinderen naar school gaan werkt een gouden kracht, juf Anita, geliefd door de leerlingen, door de ouders en door haar collega’s. Er is geen budget meer om haar die 15.000 EUR per jaar te betalen.
Bij de rijksoverheid verdienen al die non productieve leidinggevenden van 70.000 EUR per jaar tot en met 200.000+ EUR per jaar (een enkele gewiekste verzuurde viezerik zoals Herre Kingma). Daar kan ik bijna ziek van worden, en toch is die onrechtvaardigheid er altijd geweest en zal dat wel blijven duren. Helaas. Maar ik heb geen zin om mijn hele leven te vechten tegen de bierkaai.
Toch zou het niet slecht zijn om de leidinggevenden 15% minder uit te betalen en ze 15% minder te laten werken. Niemand die daar wat van merkt. Overigens heb ik ook een tweetal leidinggevenden gekend die correct en goed waren en prettig meewerkten en meedachten. De andere acht waarvoor ik gewerkt heb waren matig, twee waren ronduit bedroevend, dergelijke laffe wezels moeten ze in een kooitje opsluiten en af en toe een rotschop geven. Stelletje laffe leugenaars.
Zou u acteur willen worden ?
Hoeren….soms knappe hoeren. Maar "wat je zegt ben je zelf" heb ik verankerd of verinnerlijkt. Ik sluit niet uit dat ik zelf ook een hoer en een laffe wezel ben (niet overwegend, af en toe)
Wat zijn uw favoriete schrijvers ?
Maarten t Hart, WF Hermans, FB Hotz, Martin Koomen, Gerrit Komrij-periode gehad, Midas Dekkers periode gehad, Patricia Highsmith periode gehad, Roald Dahl periode gehad, Rascha Peper periode gehad. Simon Vestdijk periode van 15 t/m 22 jaar, meer dan 20 jaar geleden nu. Een periode betekent dat ik bijna alles lees van die schrijver.
Dick Hillenius, de (overleden) bioloog, wilde er geen hierarchie op na houden, hij onderging kunst (muziek, literatuur) zonder een echt waarde-oordeel uit te willen spreken. Volgens Maarten ’t Hart was dat een instelling waarmee hij verstarring, vast raken, “zitten blijven”, veiligheid wilde voorkomen.
Hij wilde de onbevangenheid van een kind voor al wat nieuw is bewaren.
Wat hij schreef waren ideetjes die uit zijn hersens opkwamen en die geuit moesten worden en dan ook weer even gemakkelijk vervangen konden worden door andere ideetjes. Alles was herroepbaar en kon weer anders geformuleerd worden.
(weer even die stilte, alsof ik kan nadenken…napraten, dat kan ik)
Die angst voor verstarring is een vermomming van een heel andere, en veel wezenlijker angst: de angst voor de dood. Vreemd, voor een bioloog, wat is nu natuurlijker dan de dood ? Ons bestaan danken we aan die miljarden sterfgevallen voor ons. Evolutie.
Door die angst voor verstarring heeft het werk van Hillenius iets vluchtigs, een voorbijgaande indruk in woorden willen vangen. Doordat hij zo bang was ergens vastgelegd te worden, wilde hij ook niet weten van een hierarchie of plaatsbepaling in de kunst. Biologen kunnen zich aan onderlinge concurrentie onttrekken doordat zij elk een eigen plant of dier hebben waar zij zich mee bezig houden. Pianisten kunnen vergeleken worden, wat moordende concurrentie betekent. Kunst wedijvert niet. Van hiërarchisch denken distantieerde hij zich.
Toch wedijvert kunst net zo sterk om te overleven, alleen de Max Havelaar van Multatuli wordt in Nederland nog wel gelezen, het enige Nederlandse boek dat de 19e eeuw overleefd heeft. Doordat Hillenius tegen hierarchie wass liet hij zelden blijken wat hij verafschuwde. Wat hem niet beviel ging hij eenvoudig uit de weg. Maar muziek wordt toch niet gemaakt uit concurrentie overwegingen ? Ik verschrijf toch niet vanwege concurrentie ? Zou ik me zorgen moeten maken om al die varkens of schrijvers aan de trog ? Wil ik daartussen en plaatsje verwerven ?
Maarten t Hart kan zich nog herinneren dat Hillenius meedeed aan discussieprogramma’s over godsdienst en pseudo-godsdienst, voorgezeten door een van de grootste griezels in Nederland: Freek de Jonge. Hillenius bestempelde daarin alle irrationaliteit, alle metafysica, alle parapsychologie als onzin, dwars tegen de mening van de rest van het gezelschap in. Heel tv-kijkend Nederland kon dat zien, en tientallen mensen die ik sprak waren woedend op Hillenius, maar ik bewonderde hem om de rust en waardigheid waarmee hij, in dat gezelschap, zijn afwijkend standpunt naar voren bracht.
Heeft u favoriete boeken, heer Verschrijver ?
Lotte Weeda van Maarten t Hart en een deerne in lokkend postuur (persoonlijke kroniek 1999)
Wie scheep gaat van Rascha Peper
Onder professoren en nooit meer slapen van WF Hermans
De bijtende en spottende columns van Gerrit Komrij (niet zijn literatuur).
This sweet sickness en de ripley reeks van Patricia Highsmith
Kind tussen vier vrouwen van Simon Vestdijk
De portland reeks van Martin Koomen
De boekjes van Piet Vroon, vooral “toestanden” en "de ziel te lijf".
Slothoofdstuk van “niet morgen, maar nu” van Wayne Dyer
Boeken van F.B Hotz , titel ben ik kwijt.
Sinds ik kinderen heb, lees ik nog maar weinig, een tiental boeken per jaar.
Wat is uw favoriete muziek ?
Terry Callier, Sting, Dowland, Bach, Mozart, Vivaldi, Miles Davis, Jazz
Kunt u zelf muziek maken ?
Nee, helaas amuzikaal. Vergeeft u mij, heer Witteman, maar nu raak ik verveeld van mijzelf. Als ik weer eens wat leuke grapjes heb of echt iets te vertellen heb, dan kunt u bij mij terug komen. Of misschien klop ik nog eens bij u aan. Adieu, mijn muzikale vriend, mijn gevoelige Bach-kenner.
Als je zo'n interview leest, dan krijg je toch de neiging om een schot hagel te lossen op die blote kont, wat ?
Monday, February 19, 2007
Lennon: woman is the nigger of the world
En toch….Albayrak. Er zijn mensen die de holocaust ontkennen, er zijn mensen die de turkse genocide ontkennen. Die mensen vind ik gevaarlijk. Ik vind Albayrak er gevaarlijk uitzien, ik wantrouw zo iemand.
Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
Maar uiterlijk betekent toch niets ? Ooit kende ik een financieel heel rijk meisje. Toen ik dertig jaar later een meisje leerde kennen dat erg op haar leek, dacht ik dat zij ook heel rijk was. Maar dat bleek niet geheel het geval. In geestelijk opzicht en qua uiterlijk is dat "dertig jaar later" meisje wel rijk. Whatever that means.
Een aardige regisseur zei tijdens een toneelvoorstelling: “jij hebt een duister uiterlijk (die “jij” leek op een nog duistere Keith Richards), maar dat wil natuurlijk niets zeggen, misschien ben je wel de vriendelijkheid en liefheid in persoon.”
Ik laat me nog steeds door iemands uiterlijk leiden.
Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
Maar uiterlijk betekent toch niets ? Ooit kende ik een financieel heel rijk meisje. Toen ik dertig jaar later een meisje leerde kennen dat erg op haar leek, dacht ik dat zij ook heel rijk was. Maar dat bleek niet geheel het geval. In geestelijk opzicht en qua uiterlijk is dat "dertig jaar later" meisje wel rijk. Whatever that means.
Een aardige regisseur zei tijdens een toneelvoorstelling: “jij hebt een duister uiterlijk (die “jij” leek op een nog duistere Keith Richards), maar dat wil natuurlijk niets zeggen, misschien ben je wel de vriendelijkheid en liefheid in persoon.”
Ik laat me nog steeds door iemands uiterlijk leiden.
Saturday, February 17, 2007
Intuelen
Het kabinet der intuelen. Het kabinet der intellectuelen. Mijn vader, neerlandicus, noemde, samen met andere leraren Nederlands, de intellectuelen altijd intuelen.
Gescheiden werken, gescheiden leven
Er wordt geen wond geslagen of we herrijzen met meer weerstand. “Anything that won’t kill you, only makes you stronger” zeggen als je door een Nederlands mugje gebeten wordt in februari 2007.
Een Nederlands mugje. Een Turks Mugje. Een Marrokaans mugje. Een werelds mugje. We zijn allemaal muggen. We zijn allemaal mensen. Toch is een malaria mug gevaarlijker. Ik denk dat in de hersens van Verdonk het idee heeft postgevat dat Nederlandse muggen beter zijn dan Marrokaanse of Turkse muggen. Als het één nou eens niet beter zou zijn dan het ander. Ik schaam me ervoor Nederlander te zijn als ik Verdonk op televisie zie. Of Wilders. Ik zie veel liever jonge enthousiaste Marrokanen of Turken. Marrokaanse of Turkse Nederlanders, prachtig.
“Rot op naar je eigen kutland, gore nikker”, zei de broer van Verdonk die bij haar in het campagneteam “stem rita” zit/zat. In rapporten inzake de IND staat te lezen hoe asielzoekers regelmatig de keel dicht wordt geknepen tot martelingen toe en hoe deze asielzoekers behandeld worden als uitschot. De politie in Nederland was indertijd (1940-1945) ingelijfd door de SS. Ik vermoed dat veel mensen van de politie, mede door het uniform, hiërarchisch, bangelijk, gesloten, afhankelijk en onrechtvaardig blijven; de SS achtergrond zal nooit verdwijnen bij de politie.
Nogmaals vier jaar die Verdonk af en toe op tv. Spaar me. Gelukkig heb ik een goede zap knop.
De heer Aboutaleb heb ik ooit meegemaakt tijdens een PvdA bijeenkomst. Charismatisch prettig man, die je meteen “vriend” noemde. Gave vent. Vraag me wel af hoe zijn vrouw thuis leeft, of zij Ahmed ook een aardige prettige man vindt. Mijn ex-vriendin vindt mij geen prettig man meer. C’est la vie.
Den Uyl was een mannetje van 1.65 meter. Wel betrokken, nieuwsgierig en geliefd door zijn ambtenaren. Lubbers en Wiegel kwamen in een eend en een kever voorrijden en Den Uyl in zijn Mercedes bij de binnenhof, om Den Uyl als een salonsocialist neer te zetten. Dat zijn toch leuke grapjes ? Ik vind van wel.
Een hoogleraar zei in zijn discours om de 5 minuten “and so on and so forth”. Een leraar Engels zei “in the Netherlands you have flowers, tulips and what have you”. De eerste les vond ik dat om de drie minuten herhaalde “what have you” nog wel aardig, maar na de derde les begon ik deze leraar van domheid te verdenken. Wat je zegt ben je zelf.
Stel nou eens dat het leerstuk van de comparatieve voordelen ook voor mensen en bedrijven zou gaan gelden. Jouw winst is mijn winst. Jouw verlies is mijn verlies. Mijn winst is jouw winst, mijn verlies is jouw verlies. Geen ping pong, maar pret pong.
Grote mensen staan moeilijk te doen met een klein vederlicht balletje en een ping pong batje. Volwassenen gooien serieus met dart pijltjes. In een voetbalspelletje gaan miljarden om. Winnen. Verliezen. Altijd winnen, ook als je verliest. Een einde aan jaloezie, hypocrisie, rancune, kleinzieligheid van een ambte-naar of een dikke deur. Veel plezier halen uit je vak en alles sal reg kom.
Imagine. A Nation. Imagine.
De laatste drie woorden zijn van Terry Callier en John Lennon. Of hoe in de kunst, in de liefde, in een echt mensenleven de grenzen er niet meer toe doen. Echte mensen moeten over grenzen en regels heen gaan. Regels, dichtregelen, de illusie van controle, betekenen blijven steken in conservatief en soms gevaarlijk gedachtegoed. Goed regels interpreteren om menselijkheid en waardigheid tot zijn recht te laten komen en vernieuwing, waar nodig. Behoud het goede.
Een Nederlands mugje. Een Turks Mugje. Een Marrokaans mugje. Een werelds mugje. We zijn allemaal muggen. We zijn allemaal mensen. Toch is een malaria mug gevaarlijker. Ik denk dat in de hersens van Verdonk het idee heeft postgevat dat Nederlandse muggen beter zijn dan Marrokaanse of Turkse muggen. Als het één nou eens niet beter zou zijn dan het ander. Ik schaam me ervoor Nederlander te zijn als ik Verdonk op televisie zie. Of Wilders. Ik zie veel liever jonge enthousiaste Marrokanen of Turken. Marrokaanse of Turkse Nederlanders, prachtig.
“Rot op naar je eigen kutland, gore nikker”, zei de broer van Verdonk die bij haar in het campagneteam “stem rita” zit/zat. In rapporten inzake de IND staat te lezen hoe asielzoekers regelmatig de keel dicht wordt geknepen tot martelingen toe en hoe deze asielzoekers behandeld worden als uitschot. De politie in Nederland was indertijd (1940-1945) ingelijfd door de SS. Ik vermoed dat veel mensen van de politie, mede door het uniform, hiërarchisch, bangelijk, gesloten, afhankelijk en onrechtvaardig blijven; de SS achtergrond zal nooit verdwijnen bij de politie.
Nogmaals vier jaar die Verdonk af en toe op tv. Spaar me. Gelukkig heb ik een goede zap knop.
De heer Aboutaleb heb ik ooit meegemaakt tijdens een PvdA bijeenkomst. Charismatisch prettig man, die je meteen “vriend” noemde. Gave vent. Vraag me wel af hoe zijn vrouw thuis leeft, of zij Ahmed ook een aardige prettige man vindt. Mijn ex-vriendin vindt mij geen prettig man meer. C’est la vie.
Den Uyl was een mannetje van 1.65 meter. Wel betrokken, nieuwsgierig en geliefd door zijn ambtenaren. Lubbers en Wiegel kwamen in een eend en een kever voorrijden en Den Uyl in zijn Mercedes bij de binnenhof, om Den Uyl als een salonsocialist neer te zetten. Dat zijn toch leuke grapjes ? Ik vind van wel.
Een hoogleraar zei in zijn discours om de 5 minuten “and so on and so forth”. Een leraar Engels zei “in the Netherlands you have flowers, tulips and what have you”. De eerste les vond ik dat om de drie minuten herhaalde “what have you” nog wel aardig, maar na de derde les begon ik deze leraar van domheid te verdenken. Wat je zegt ben je zelf.
Stel nou eens dat het leerstuk van de comparatieve voordelen ook voor mensen en bedrijven zou gaan gelden. Jouw winst is mijn winst. Jouw verlies is mijn verlies. Mijn winst is jouw winst, mijn verlies is jouw verlies. Geen ping pong, maar pret pong.
Grote mensen staan moeilijk te doen met een klein vederlicht balletje en een ping pong batje. Volwassenen gooien serieus met dart pijltjes. In een voetbalspelletje gaan miljarden om. Winnen. Verliezen. Altijd winnen, ook als je verliest. Een einde aan jaloezie, hypocrisie, rancune, kleinzieligheid van een ambte-naar of een dikke deur. Veel plezier halen uit je vak en alles sal reg kom.
Imagine. A Nation. Imagine.
De laatste drie woorden zijn van Terry Callier en John Lennon. Of hoe in de kunst, in de liefde, in een echt mensenleven de grenzen er niet meer toe doen. Echte mensen moeten over grenzen en regels heen gaan. Regels, dichtregelen, de illusie van controle, betekenen blijven steken in conservatief en soms gevaarlijk gedachtegoed. Goed regels interpreteren om menselijkheid en waardigheid tot zijn recht te laten komen en vernieuwing, waar nodig. Behoud het goede.
Saturday, February 10, 2007
Nederland bestaat niet
De Amerikaanse econoom Paul Krugman schept veel genoegen in het bekitiseren van andermans onnozele opinie over economie, van Jacques Delors, via Clinton tot en met Bush. Zijn tegenstanders treffen het niet. Krugman, eind veertig, wordt beschouwd als de beste econoom van zijn generatie.
Krugman schrijft dat het spannend is internationale handel af te schilderen als een strijdperk waar landen of regio’s elkaar bevechten. Alsof landen, net als bedrijven, met elkaar in concurrentie zijn. Maar deze voorstelling van zaken is foutief. Zijn slogan luidt: “een land is niet net zoiets als een bedrijf”. Betekent een groter marktaandeel voor het ene bedrijf doorgaans een kleiner aandeel voor het andere (de winst van de een is het verlies van de ander), bij internationale handel profiteren beide landen.
Dat heet het leerstuk van de comparatieve voordelen. Neem twee landen. Beiden hebben twee productiesectoren waarin alleen met arbeid wordt geproduceerd. De arbeidsproductiviteit is in beide sectoren van land A hoger dan in die van land B. Land A heeft dus een absoluut voordeel in de productie van beide landen. Toch zullen de landen waarschijnlijk handel met elkaar drijven omdat de lonen in het minder productieve land B lager zijn dan in land A. Land A zal zich toeleggen op de productie van het goed waarin het, vergeleken met land B, het beste is.
Dit leerstuk, geformuleerd door de Nederlandse/Engelse econoom David Ricardo, geeft niet alleen een verklaring voor het bestaan van handel. Het toont bovendien aan dat handel door de bank genomen voor beide landen gunstig is. Werknemers van beide landen kunnen meer consumeren met dan zonder handel (consuminderen ? valt dat niet na te streven ? Hoe minder bezit, hoe minder gebonden ?).
Zo stellen veel simpele zielen dat de wereld uiteenvalt in drie blokken -Noord-Amerika, Europa en Azië inclusief Japan- die elkaar op leven en dood beconcurreren. De winst van het ene blok zou het verlies van het andere zijn. Nooit van comparatieve voordelen gehoord. Economische groei in de tweede of derde wereld is niet schadelijk voor de eerste wereld.
Juristen, historici, politic- en sociologen (Marcel van Dam, Rutte, Verhagen, Cerfontaine) geven ter zake vrolijk hun mening en begrijpen economische of technische fundamenten niet. Krugman geeft aan dat in het publieke debat de slechte ideeën (angst (aanjagen)) van niet-economen de goede ideeën verdringen.
Charlatans zoals bovengenoemden worden minder beschroomd naarmate de massa niet-geschoolde commentatoren groeit. Angstverhalen klinken vaak overtuigender dan echte analyse. Echte economische analyse is nu eenmaal intrinsiek ingewikkeld. Cerfontaine, Rutte, en anderen zaaien geregeld paniek over concurrentie en de bedreiging voor Nederland en Europa van goedkope Aziatische import. Bovendien gebruiken ze een term als “bv Nederland”. Beide gedragingen zijn door Krugman strafbaar gesteld.
Overigens vind ik dat kinderachtig, mannetjes of vrouwtjes van boven de 30 die nog altijd zo nodig de beste moeten zijn of het meeste moet verdienen. Pathetisch, al die rancune, jaloezie en kleinzieligheid die geldzucht met zich meebrengt. Doe datgene waar je plezier in hebt vaak en goed. Make love not war.
Verschreven door Paul Krugman, Frank Kalshoven en Mano Verschrijver
Krugman schrijft dat het spannend is internationale handel af te schilderen als een strijdperk waar landen of regio’s elkaar bevechten. Alsof landen, net als bedrijven, met elkaar in concurrentie zijn. Maar deze voorstelling van zaken is foutief. Zijn slogan luidt: “een land is niet net zoiets als een bedrijf”. Betekent een groter marktaandeel voor het ene bedrijf doorgaans een kleiner aandeel voor het andere (de winst van de een is het verlies van de ander), bij internationale handel profiteren beide landen.
Dat heet het leerstuk van de comparatieve voordelen. Neem twee landen. Beiden hebben twee productiesectoren waarin alleen met arbeid wordt geproduceerd. De arbeidsproductiviteit is in beide sectoren van land A hoger dan in die van land B. Land A heeft dus een absoluut voordeel in de productie van beide landen. Toch zullen de landen waarschijnlijk handel met elkaar drijven omdat de lonen in het minder productieve land B lager zijn dan in land A. Land A zal zich toeleggen op de productie van het goed waarin het, vergeleken met land B, het beste is.
Dit leerstuk, geformuleerd door de Nederlandse/Engelse econoom David Ricardo, geeft niet alleen een verklaring voor het bestaan van handel. Het toont bovendien aan dat handel door de bank genomen voor beide landen gunstig is. Werknemers van beide landen kunnen meer consumeren met dan zonder handel (consuminderen ? valt dat niet na te streven ? Hoe minder bezit, hoe minder gebonden ?).
Zo stellen veel simpele zielen dat de wereld uiteenvalt in drie blokken -Noord-Amerika, Europa en Azië inclusief Japan- die elkaar op leven en dood beconcurreren. De winst van het ene blok zou het verlies van het andere zijn. Nooit van comparatieve voordelen gehoord. Economische groei in de tweede of derde wereld is niet schadelijk voor de eerste wereld.
Juristen, historici, politic- en sociologen (Marcel van Dam, Rutte, Verhagen, Cerfontaine) geven ter zake vrolijk hun mening en begrijpen economische of technische fundamenten niet. Krugman geeft aan dat in het publieke debat de slechte ideeën (angst (aanjagen)) van niet-economen de goede ideeën verdringen.
Charlatans zoals bovengenoemden worden minder beschroomd naarmate de massa niet-geschoolde commentatoren groeit. Angstverhalen klinken vaak overtuigender dan echte analyse. Echte economische analyse is nu eenmaal intrinsiek ingewikkeld. Cerfontaine, Rutte, en anderen zaaien geregeld paniek over concurrentie en de bedreiging voor Nederland en Europa van goedkope Aziatische import. Bovendien gebruiken ze een term als “bv Nederland”. Beide gedragingen zijn door Krugman strafbaar gesteld.
Overigens vind ik dat kinderachtig, mannetjes of vrouwtjes van boven de 30 die nog altijd zo nodig de beste moeten zijn of het meeste moet verdienen. Pathetisch, al die rancune, jaloezie en kleinzieligheid die geldzucht met zich meebrengt. Doe datgene waar je plezier in hebt vaak en goed. Make love not war.
Verschreven door Paul Krugman, Frank Kalshoven en Mano Verschrijver
Wouter en Wijn
Ben benieuwd of Wouter Bos gezegd heeft dat hij niet met Joop Wijn in één kabinet wil zitten. Volgens mij is dat het geval, omdat zogenaamd vriendje Jopie zo’n drie en half jaar geleden met Dittrich, Verhagen en Van Aertsen snel de basis heeft gelegd voor destructiebedrijf Verdonk bv en daarbij Wouter een dolkstoot gaf.
Anderzijds hebben valse nichten de neiging zichzelf onmogelijk te maken.
Elk kwaad, elke ijdelheid, straft zichzelf.
Kabinet du Robinet
Anderzijds hebben valse nichten de neiging zichzelf onmogelijk te maken.
Elk kwaad, elke ijdelheid, straft zichzelf.
Kabinet du Robinet
Tuesday, February 6, 2007
Wijn: in vinum veritas
Er worden flink wat vrouwelijke namen genoemd voor het kabinet. Dat is een goede/kwalijke zaak. Volgens Van Agt waren het vrouwen van lichte zeden, mijn indruk was eerder dat ze trouwlustig waren. Maar misschien is dat hetzelfde.
Valse nicht Joop Wijn is in ieder geval weggewerkt, verbannen naar de duisternis van het bedrijfsleven. Tit fort tat, regeringsgeile ijdeltuit. Moet je Wouter Bos maar geen dolk in de rug steken zo'n vier jaar terug. Opvallend dat Wouter Bos inmiddels drie homo’s weggewerkt heeft, van Dittrich t/m Wijn. Je moet bisexueel zijn om valse nichterigheid te doorgronden.
Onveiligheid jaagt mij geen angst aan. Het (bij)geloof van mensen wel.
Waarom die almachtige god nou zo’n giftige appelboom in het paradijs neerzet ?
“Meneer, meneer, kan onze almachtige god een steen maken die zo groot is dat hij hem zelf niet kan optillen, meneer ?”
Ik had graag wat meer geweten over zaken die er echt toe doen. Is het goed om topinkomens af te romen boven de 150.000 EUR opdat de overheid die inkomsten rechtvaardig verdeelt onder mensen die wel echt werken in het onderwijs en de zorg. Kan die overheid dat wel ? Government is a burden on the people. Maar het leven is niet minder interessant als er wat mysteries overblijven.
De burgemeester van Naarden...
Valse nicht Joop Wijn is in ieder geval weggewerkt, verbannen naar de duisternis van het bedrijfsleven. Tit fort tat, regeringsgeile ijdeltuit. Moet je Wouter Bos maar geen dolk in de rug steken zo'n vier jaar terug. Opvallend dat Wouter Bos inmiddels drie homo’s weggewerkt heeft, van Dittrich t/m Wijn. Je moet bisexueel zijn om valse nichterigheid te doorgronden.
Onveiligheid jaagt mij geen angst aan. Het (bij)geloof van mensen wel.
Waarom die almachtige god nou zo’n giftige appelboom in het paradijs neerzet ?
“Meneer, meneer, kan onze almachtige god een steen maken die zo groot is dat hij hem zelf niet kan optillen, meneer ?”
Ik had graag wat meer geweten over zaken die er echt toe doen. Is het goed om topinkomens af te romen boven de 150.000 EUR opdat de overheid die inkomsten rechtvaardig verdeelt onder mensen die wel echt werken in het onderwijs en de zorg. Kan die overheid dat wel ? Government is a burden on the people. Maar het leven is niet minder interessant als er wat mysteries overblijven.
De burgemeester van Naarden...
Jenny Holzer: Truisms
People are nuts if they think they control their lives
You must disagree with authority figures
Fear is the greatest incapacitator
Using force to stop force is absurd
Ambition is just as dangerous as complacency
Being sure of yourself means you’re a fool
Don’t place too much trust in experts
Everything that’s interesting is new
Planning for the future is escapism
It’s crucial to have an active fantasy life
Talking is used to hide one’s inability to act
Selfishness is the most basic motivation
Selflessness is the highest achievement
You must disagree with authority figures
Fear is the greatest incapacitator
Using force to stop force is absurd
Ambition is just as dangerous as complacency
Being sure of yourself means you’re a fool
Don’t place too much trust in experts
Everything that’s interesting is new
Planning for the future is escapism
It’s crucial to have an active fantasy life
Talking is used to hide one’s inability to act
Selfishness is the most basic motivation
Selflessness is the highest achievement
Walking on the moon
Sting lag met zijn dronken kop in een hotelkamer in Munchen in 1978. De echte doorbraak bleef uit; avond aan avond speelden ze voor een publiek van 50 tot 250 m/v met "can't stand losing you", "roxanne" en "so lonely", zoals Sting zelf omschreef "cock sure of ourselves", maar het echte succes bleef uit. Misschien logisch dat je dan af en toe naar de drank grijpt om te vergeten of vanwege het "in vinum veritas". Hij stond dronken op van zijn bed, liep door zijn kleine hotelkamer en lalde "walking round the room, jah jah, walking round the room, jah jah," daarbij ritmisch met zijn vuistje zwaaiend.
De volgende ochtend herinnerde hij zich dat en schreef het liefdeslied "walking on the moon", het gevoel alsof je terug loopt van het huis van een prille geliefde (hope my legs don't break). Je herkent in walking on the moon inderdaad een dronkemanswijsje. Geen topsong, wel interessant, de ontstaansgeschiedenis. Overigens is dit geen propaganda voor drugs, die maken meer kapot dan...Sting zei daarzelf over: "ik heb geen verslavende persoonlijkheid". Klinkt stoer en sterk: ik kies er zelf voor om niet verslaafd te raken.
De volgende ochtend herinnerde hij zich dat en schreef het liefdeslied "walking on the moon", het gevoel alsof je terug loopt van het huis van een prille geliefde (hope my legs don't break). Je herkent in walking on the moon inderdaad een dronkemanswijsje. Geen topsong, wel interessant, de ontstaansgeschiedenis. Overigens is dit geen propaganda voor drugs, die maken meer kapot dan...Sting zei daarzelf over: "ik heb geen verslavende persoonlijkheid". Klinkt stoer en sterk: ik kies er zelf voor om niet verslaafd te raken.
Punk ?
"Met Derkelien van Bruggen"
"Met Verschrijver, spreek ik met de Grote Beer ?"
"Nee, je spreekt met de secretaresse van de heer Wijers, minister van EZ," werd er giechelend gezegd.
"Oh, sorry, ik dacht dat ik met de groep de Grote Beer sprak van de creche het EZeltje", lachte ik, "aan Wijers heb ik niet zoveel, laat hem opzouten naar Akzo."
Aardige verschrijving, Wijffels, weifelen, in plaats van Wijers. Dit gesprek heeft echt plaats gevonden tot het gedeelte "aan Wijers heb ik niet zoveel."
A walking contradiction ? Oh yes, I'm not.
There's no point in asking, you'll get no reply. I'm so pretty, we're so pretty, we're vacant and we don't care.
"Met Verschrijver, spreek ik met de Grote Beer ?"
"Nee, je spreekt met de secretaresse van de heer Wijers, minister van EZ," werd er giechelend gezegd.
"Oh, sorry, ik dacht dat ik met de groep de Grote Beer sprak van de creche het EZeltje", lachte ik, "aan Wijers heb ik niet zoveel, laat hem opzouten naar Akzo."
Aardige verschrijving, Wijffels, weifelen, in plaats van Wijers. Dit gesprek heeft echt plaats gevonden tot het gedeelte "aan Wijers heb ik niet zoveel."
A walking contradiction ? Oh yes, I'm not.
There's no point in asking, you'll get no reply. I'm so pretty, we're so pretty, we're vacant and we don't care.
Subscribe to:
Posts (Atom)