Nooit meer koffie

"Vond het zoo leuk, jaah, dat jij me uitnodigde voor koffie, ja," zei ze, terwijl ze een beeldig ensemble droeg van paars met zwart, opgevrolijkt door een leuke ketting en een bijpassend hartjesarmbandje.
"Vond het toen zo leuk dat jij me uitnodigde voor koffie", intussen stond haar zwart glimmende broek haar goed en de laarzen waren bekant sexy te noemen. En het hemd, shirt of blouse ? Bloot ?
"Was leuk dat jij me toen vroeg voor koffie", waar ze een rood rokje, rode schoenen en een zwart zijden hemd droeg, "alle mannen op kantoor keken naar me, zeker toen ik op het bureau van de manager ging zitten in mijn rode rokje."
"Wat, heb jij geen koffie in huis, dat is niet leuk", zei ze, gehuld in een mooie wollige zwarte mini rok en bijpassende trui. De bruine suède laarzen pasten daar met alle respect eerlijk gezegd iets minder bij, heb het nog eens gezien bij een meisje op het werk en bij haar stond het wel.
"Ga je koffie drinken in de Albert Heijn ?! Ha, niet bepaald de meest gezellige plek voor koffie", sms'te ze in haar aantrekkelijke turquoise broek met florissante gebroken witte blouse en tel daarbij op een paar vrolijke gympen.
"Neeeh, ik wil GEEN KOFFIE", snerpte ze tijdens de laatste lunch, waar ze er oud, kwaad, geërgerd en niet knap bijzat, alsof ze haar laatste menstruatie had in haar elegante groene jurk met bijpassende beige suède hooggehakte schoenen en ivoorwitte blouse.
"NOOIT MEER KOFFIE", gilde ze subtiel in de deuropening van haar huis, zo'n kwaad krankzinnig wijf had ik nog nooit gezien, nadat ze een maand totaal niet reageerde op mijn vriendelijke telefoontjes, sms'jes en mailtjes, daarbij droeg ze een chique jogging broek met een gedistingeerde alternatieve paarse sweater en een paar sportieve jogging schoenen. "Nou ja, je bent wel een lieve man," merkte ze zachter op.

"Pff, ik begin wel gênant dik te worden."
Je bestaan is gênant, een aanfluiting.

Wat kun je herinneringen en gedachtes haten, zo'n vreselijke zonde van mijn tijd en dat voor lucht die ik nooit meer echt zal zien...een delicaat luchie....into thin air...we are such stuff as nightmares are made on...and our little life is rounded with a sleep. Be cheerful, sir.
Everything you think is wrong en het is niet leuk een naargeestig gedachtewereldje en waanzin in het echt te zien. En nu is het over en uit. Wat je zegt ben je zelf. Ze zal niet opzettelijk proberen mensen te beschadigen, het is haar warme en hartelijke aard, gekleed in een stemmig roze shirt en een charmante nauw sluitende exquise zwartgrijze jurk. Toch adviseer ik een smaakvolle indicatie van borderline geestesgesteldheid.
"Waar is het respect heden ten dage ?"
"Heb ik niet, zeker niet voor achterlijke egocentrische gold digger mutsen. Sodemieter op, laat je schele varkenskop nooit meer aan mij zien, ook niet in nachtmerries. Met haar voorhoofd."
"Daar ! Dat zal haar leren."
"Met hem valt niet te spotten."
"Zo is dat."
"Net goed, hoor."
"Dat heb je er nou eens goed ingepeperd!"
"Ze is gewoon te min voor woorden."
"Haar "vriendin" is een mislukt gold digger type, wat een nepwijf, zij is een borderline geval en dat date met iedereen met wat veronderstelde aandacht en belangstelling, zo akelig om zo iemand met al die verlatings- en bindingsangst tegen te komen en mee te maken, nepwijf in het kwadraat, doen alsof je van iemand houdt, wat een afschuwelijk...ik vervloek mijn lot, ik VERACHT mijn ongeluk."
"Vanwege een terecht laag zelfbeeld, hoor."
"Nee maar, wat een zieke geest, dat achterbakse huichelachtige laffe gedrag waar het liefde aangaat, zo iemand moet gevierendeeld worden."
"Geradbraakt ?"
"Stenigen."
"Opknopen."
"Aan de hoogste boom ermee. Anders staat ze daar maar zo'n beetje verbaasd met een strop aan een klein boomke."
"Ja, nee, dat lijkt me niet de bedoeling."
"Op de brandstapel."
"Ja, mensen die met gevoelens van liefde rotzooien zijn de ziekste en verrotste, je vier maanden het idee geven dat je de ware bent en je dan laten vallen als een baksteen."
"Wat een rotwijf."
"Wat een ziek kreng."
"En toen liet je ze zomaar in de steek ! Hoe durft ze !"
"Ze je, dat moet ze je geen tweede maal flikken !"
"Ze je, dat moet ze je geen tweede maal flikken ? Soms denk ik dat jij niet spoort, hoe kan ze dat nou een tweede maal flikken."
"Ja, dat ze een knappe, leuke, betere, sterke en lieve man in de goede betekenis van het woord in de steek laat, die is niet goed wijs."
"En zo bescheiden."
"Wat een schandaal !"
"Wat zielig voor je."
"Zielig doen is ook een kunst, hoor."
"Ehm, je herhaalt jezelf een beetje, hoor dit al sinds oktober 2013."
"Van juni 2013 tot en met januari 2014 voelde ik me niet goed en dat is HAAR SCHULD, kill that pig. 8 maanden van mijn leven laten verpesten door somberheid, haat en wraakgevoelens, stomme kloot dat ik daar ben."
"Slachtoffer."
"Stakkerd."
"Zielepoot."
"Stumperd."
"Mietje."
"Ben jij nou een vent, je lijkt wel een wijf."
"Ja, wat zeur je nou, vier maanden de beste sex en dan ben je er vanaf, wat wil een man nog meer ?"
"Nichtje."
"Misschien beter dat je het binnen 4 maanden merkt, stel je voor dat het een jaar geduurd had, dat is gewoon een getraumatiseerd ziek onmens, een naar varkuh."
"Couldn't stand your pity."
"Ja, medelijden kan ik niet tegen, daar ben ik te sterk voor, psychisch en fysisch."
"Fysiek ?"
"Ze is gewoon te min voor woorden."
"Dat zei je zonet ook al, je hebt het over tweemaal iets flikken en je zegt tweemaal "ze is te min voor woorden" ! Maar dan gebruik je wel woorden ! Dat is net zo irritant als mensen die zeggen: mag ik wat vragen ? Dat doe je toch al, en daar spreekt ook zo'n misplaatst soort onderdanigheid en beleefdheid uit ! Verdorie, je kletst maar wat, ouwehoer....en is het niet gedachten in plaats van gedachtes ? "
"Ja, het was wel een interessante combinatie, zij een grof, bot en plomp type, jij elegant en verfijnd, nou ja, als ze zo doet en is, dan heb je er ook helemaal niks aan."
"Was ik maar meteen die dokter tegen gekomen met de mooiste billen in een wit zijden jurk en dat stoere zwart leren jack, zwarte laarzen, prachtige ogen en me op een grappige leuke manier plagen. En ik kende haar op afstand al 8 jaar ! Had ik dat varkuh niet mee hoeven maken !"
"Wat een geluk dat ik een stukje van de wereld ben en de bloemen en de vogels en de billen ken."
"Een gewaarschuwd man laat zich minder verrassen door haar fijntjes uitgesproken "schele" en andere woorden waaruit bleek dat ik niets was voor haar, mij tot dusverre onbekend gedrag, en vervolgens niet de telefoon opnemen zoals ze ook bij haar x altijd deed...het wangedrocht."
"Ach, het verleden is niet interessant, gewoon een baggerwijf dat pech heeft, hoor."

L'homo. Ecce homo.



Veracht het ongeluk, de pech, het lot, niet de ander, en zeker niet jezelf, daar word je blijer en gelukkiger van.

When I get older losin my hair, many years from now, will you still be sending me a Valentine, birthday greetings, bottle of wine.
When i'm 64.

Eigenlijk lach je nooit tijdens sexen, zelf nog nooit gelachen, de partner niet en eigenlijk ook nog nooit mensen in films lachend de liefde zien bedrijven, eigenlijk dus. Moet eigen lijk wel een serieuze aangelegenheid zijn net zoals de dood. Wacht eens even, zij huilde regelmatig bij het klaar komen en een andere dame kreeg eigen lijk tweemaal een lachbui bij haar orgasme. Abah. Agat, dat hoef ik echt niet te lezen, het allerergste waren de tranen tijdens het vrijen met de partner waarmee ik 14 jaar samen woonde, toen had ik eigenlijk al kunnen weten dat er 6 jaar later een scheiding zou volgen. Nu ik erover nadenk, ik heb relaties met huilebalken, jankerds....of vrouwen. Die lachebek vond ik echt minder aantrekkelijk. Donder op. Sodemieter op. Pleurt een end op.



Coupling was briljant:


https://www.youtube.com/watch?v=_g0g4Gn5DAo&list=PL0DD62C2D667D07F2&index=1


Na deze scene volgt the giggle loop, waar 2 jongens hun lachen niet kunnen houden bij een begrafenis.


https://www.youtube.com/watch?v=jx0yCo9Rv8k&index=2&list=PL0DD62C2D667D07F2