Sunday, February 28, 2010

Rainday...so used to laughing at the things in my heart

Kijk, minister, laten wij thans onze lunch te werk analyseren. Dan haal ik zelf een groentesoep in de kantine, die de naam groentesoep niet waardig is ! Wat zit daar voor zoute mikmak van het ingeblikte jaar 2007 in de soep ? Het is 2010, ja ? Laat die soepgroente er dan liever helemaal uit ! Dat vind ik namelijk wel lekker, kippesoep of vermicelli soep. Hoe komt dat nu, allemaal, minister ? Door unilever en knorr met hun smakeloze vieze neerlandse kost. Wat verplicht zou moeten worden in nederland is de italiaanse en thaise en eventueel wat franse eetcultuur. Unilever en knorr moeten verboden worden. Dan komt alles prima in orde, minister. Dan komt de stemming er goed in. Gejuich alom als er weer verfijnde spijzen met liefde bereid worden voorgezet. Of als wij zelf de tijd krijgen om deze eenvoudige doch smakelijke eerlijke natuurlijke maaltijd toe te bereiden. Daar is dit land de erwtensoep in gedraaid, minister.

Gebonden soep. Bindend leiderschap. Ziet u eens minister, daar zit m de crux, helemaal geen leider of leiderschap nodig hebben. Met handen en voeten gebonden aan abstracte lulkoek en kutsmoezen. Wat zei de cda-stemmende nicht tegen ons: we hebben allemaal controle nodig, bijvoorbeeld dat ik niet teveel of te vet eet. Nee, mijn slechtste, dan zit je daar met je dikke pens mij gelovige kletskoek te verkopen, ik heb geen controle of een leider nodig en wil niet met stumperig aangeleerd overwicht veinzen geregeerd worden. Bindend lijderschap. Geen lijden nodig hebben, en al helemaal geen medelijden, we regelen de zaken zelf. Als er nou niemand ging stemmen, wij geloven niet in autoriteit, een gemeenteraad, een regering, leiderschap, lijderschap, god of godin.

Raar idee, dat als je filmt, dat je dan altijd de geschiedenis filmt, zelfs als je een science fiction film maakt. Wat had ik graag die vaardigheid gehad/ontwikkeld in plaats van vieze groentesoep op mijn werk te eten. Bah, nu moet ik wel een cola gaan halen vanwege misselijkheid en de vieze zoute doodse smaak.

Zwaarmoedig. Zwartgallig. Zwarthemd. Zwarte Piet. Op zwart zaad zitten. De zwarte dood. Het ziet overal zwart van de mensen en laat me dat nou erg slecht uitkomen. Zwartkijker. Zwarte lijst. Het licht niet meer in het water kunnen zien. Zwaar op de hand. Het verrekte somber inzien. Dat komt niet meer goed. Alles gaat fout. Die rottende dood zit me op de hielen. Het pijnlijke einde is nabij. Er geen gat meer inzien. Pfff, alsof er ook maar iets zin heeft in het leven. Was de mensheid er maar niet. Ziekte. Ellende. Pijn. Al die rottige mensen met hun zieke en gekke gedoe. Teleurgesteld. Geen enkele verwachting meer. Regen. Lawaai. Tering herrie. Somber. Troosteloos. Verlaten. Grieperig en tranerig. Verrotte triest, dit alles. Geef mijn portie maar aan fikkie. Ik heb het allemaal zo gehad. Ze zoeken het maar uit. Bekijk het. Al dat zieke trieste nieuws. Wil het niet meer lezen. Wil het niet meer horen. Al die malle politici die zomaar vrij op de straat rondlopen en mij folders in de hand drukken met goedkope reclamepraatjes. Een Australische vrouw heeft twee van haar kinderen gedood om wraak op haar ex-man te nemen. Een rechter in de oostelijke stad Brisbane heeft de 42-jarige veroordeeld tot levenslang, berichtten Australische media woensdag. Wat hield ik van mijn baby. Het gerechtshof in Den Haag heeft de ouders van de baby Talysa, die als gevolg van mishandeling overleed, in hoger beroep tot hogere celstraffen veroordeeld. De 30-jarige vader kreeg acht jaar celstraf, de moeder (26) moet zeven jaar zitten. Het meisje overleed op 4 december 2007 in Rotterdam toen ze ongeveer een maand oud was. De baby liep tijdens mishandelingen onder meer blauwe ogen, een bloedneus, hersenkneuzingen en een schedelbreuk op. Was ik maar op mijn 20ste gesneuveld, dan had ik dit nooit gelezen.



No comments: