Marktwerking verrijkt bedrijf, niet samenleving.

Dat vind ik nu boeiend, vanaf 1980 zie je het geloof in marktwerking groter en groter worden. Iemand schreef dat marktwerking voor produkten goed is, maar niet voor/bij mensen. En hoe werkt het dan bij dieren, varkens en kippen ? De bio-industrie, de varkensflats. Werk twee weken bij een slachterij (varkens of kippen) en je wordt vegetariër.

Kortom, is het (bij)geloof, of is gecontroleerde marktwerking goed ? Inzake energiebedrijven werkten de NUTS bedrijven inzake energie vroeger beter en de salarissen van de top waren niet zo schandalig hoog (max 150.000 gulden tov meer dan 800.000 EUR voor Boersma van NUON nu).

In Californië en Amerika ging/gaat het mis, marktwerking bij energiebedrijven.

De marktwerking in de nutssector (telecom, elektriciteit, gas, openbaar vervoer) brengt publieke belangen in gevaar. Marktwerking is misschien goed voor de prestaties van het bedrijf, maar allerminst voor de samenleving. Dat zegt professor Helen Stout die morgen start als hoogleraar Recht en Infrastructuren aan de TU Delft.

Stout praat over een reële bezorgdheid. “Vandaag de dag zorgt overcapaciteit op het elektriciteitsnet ervoor dat de kans op een stroomstoring zeer klein is. Maar wie behartigt de publieke belangen als geprivatiseerde nutsbedrijven op overcapaciteit gaan bezuinigen?
Marktwerking is daarom volgens Stout niet geschikt om bedrijven verantwoordelijkheid te laten nemen voor maatschappelijke doelen. Wet- en regelgeving werkt volgens haar ook niet. “Een systeem van vergunningen, zoals nu in het treinvervoer het geval is, doet de voordelen van liberalisering teniet. De prijs en kwaliteit van spoordiensten worden niet bereikt in een wisselwerking tussen vraag en aanbod, maar eenzijdig opgelegd.”

Publieke belangen
Stout pleit voor het institutionaliseren van de publieke belangen in het bedrijf zelf. Dat kan volgens haar op drie niveaus worden gerealiseerd: de raad van bestuur, de raad van commissarissen en de aandeelhoudersvergadering. Inspiratie kan worden geput uit de Corporate Governance Code (pdf) van de Commissie Tabaksblatt uit 2003. Daaruit blijkt dat ondernemingen zelf een code kunnen vaststellen voor de eigen branche om het ondernemingsbestuur aan een aantal regels te binden.

Raad van commissarissen
Concrete voorbeelden zijn de verplichting aan de raad van bestuur om over de naleving van een dergelijke code te rapporteren in het jaarverslag; de creatie van een permanent overlegcircuit met vertegenwoordigers van overheid, gebruikers en maatschappelijke organisaties; een statutair vastgelegd ‘breed’ basisprofiel van een lid van de raad van commissarissen; het in staat stellen van maatschappelijke organisaties om aandelen te verwerven. Dit alles kan volgens Stout worden ingevoerd zonder dat daarvoor nieuwe rechtsregels nodig zijn. Stout is optimistisch over de mogelijkheid om de cultuur binnen bedrijven te veranderen: “Ondernemingen profileren zich in toenemende mate als entiteiten die hun maatschappelijke verantwoordelijkheden kennen en durven nemen”. President-directeur Rein Willems van Shell Nederland verwoordde dat onlangs in NRC Handelsblad als volgt: ‘In het leven gaat het niet alleen om je brood te verdienen.’’

Commentaar op www.nu.nl:

"Commerciele bedrijven hebben maar 1 belang, en dat is geld verdienen (eigen belang)."

"De economie draait volgens de politiek op bedrijven. Niets is minder waar. Een economie draait op de consument. Geen consumenten, geen verkoop. Geen vraag, blijft het bedrijf met z'n "goederen" zitten. De consument is de werknemer (ook diegene die ontslagen worden omdat bedrijven "efficienter" willen werken).
Ontslagen mensen vallen 20%-25% terug in salaris (ww), dus de economie valt mee terug.
Het zogenaamd "efficient" willen draaien van bedrijven zorgt ook zoor een hogere werkdruk op de werknemers die overblijven, met alle gevolgen van dien.
Zorgverzekeraars houden nu al rekening met tenminste 1,5 miljard aan extra kosten voor de te verwachten stress- en burnout gevallen in de komende jaren.
Daarom gaan die zorgpremies ook zo zwaar mee omhoog. Steeds meer mensen houden steeds minder over."

"Zonder marktwerking was deze site er niet, zonder marktwerking waren er geen goede pc's. Zonder marktwerking waren er geen hippe mobieltjes. Zonder marktwerking was er veel minder keus in mode.
Etc etc etc
Maar de marktwerking is niet goed voor de samenleving. Daaaaaaaaaaag
Het probleem met de meeste zaken die lopen: er is niet of te weinig marktwerking. 50% belasting op energie leidt tot weinig marktwerking. Allemaal belemmerde regels leidt niet tot marktwerking." (Spel-, stijlfouten en inhoud maken duidelijk dat het verhaal van Heleen Stout, bovenaan, mij het meeste aanspreekt)

"De overheid dient haar burgers te beschermen, daar betalen we voor.
Wetgeving werkt wel degelijk als men ook bereid is de controle te handhaven.
Werkt toch ook met snelheidscontroles en tal van andere zaken.
De overheid zou zelfs de taak van de bonden moeten overnemen om haar burgers te beschermen.
Ik betaal toch GVD geen belasting om alleen de belangen van die groep behartigd te zien die me ook nog als ze het konden voor niks zouden laten werken.
Het is toch gewoon fout dat geld laten werken meer oplevert dan mensen laten werken."

Verschrijver:
Marktwerking is een geloof en daar spelen rationele argumenten vaak geen rol meer, zie deze quote van Kroes: waarom betalen wij ( landen waarbij geprivatiseerd is) dan 6% minder voor energie in het huishouden dan landen waar dat niet het geval is ( Quote van N. Kroes).

Maar Crimineelie vertelt er niet bij dat "we" 50% meer betalen voor energie dan in 1993, toen we nog NUTS bedrijven hadden, waar voornamelijk gemeenten en provincies aandeelhouders waren, de overheid, en geen bespottelijke salarissen betaald werden voor de directie van energie/nutsbedrijven (zonder enig (ondernemers)risico zoals failliet te raken, 800.000 EUR+ voor een ambtenaar !).