It's lonely at the bottom

“The weak can never forgive. Forgiveness is the attribute of the strong.” — Mahatma Gandhi

Eerst denk ik: mooie uitspraak. Dan denk ik aan Hitler of aan mensen die mij slecht behandelden. Of die paar keer dat ik mensen niet goed behandeld heb. Ik verwacht niet dat ze mij vergeven en ik vind het zelf ook moeilijk om te vergeven. Meer negeren, proberen te vergeten.
Vermoed dat mahatma gandhi zichzelf sterk vond, maar nu wordt het wat moeilijk allemaal.








"En ze leefden nog lang en gelukkig" blijkt toch wel de belangrijkste droom in mensenlevens te zijn. Het zal wel niet voor niets zijn dat de romantische liefde een van de vaakst onderzochte onderwerpen is. Wat is het geheim van het lange huwelijk? Waarom blijven sommige mensen zo lang bij elkaar, maar lukt het anderen niet om hun dromen uit te laten komen? En wat mag dan wel de definitie van echte liefde zijn?

Een combinatie van intense passie, seks en een langdurende relatie? Er zijn zat mensen die er niet in geloven, maar een onderzoek uit 2009 laat zien dat een duurzame relatie echt vaker voorkomt dan heel wat mopperaars ons willen doen geloven.

Dat gaat samen met tevredenheid over je relatie, welzijn en een groot gevoel voor zelfwaarde. Het interessante is bovendien dat een langdurige liefdesrelatie ook goed is voor de gezondheid, zowel geestelijk als lichamelijk. "Dokter, dokter, schrijf me een receptje!"

Dat weten we dan misschien allemaal, maar het geheim voor een duurzame relatie is ons lang niet altijd bekend. Het lijkt vaak op toeval of mensen bij elkaar blijven. Anderen zoeken wanhopig naar de wetmatigheden. Een deel van het geheim is hormonaal verklaarbaar. Natuurlijk hebben we onze geslachtshormonen, die zorgen dat mannen zich in eerste instantie aangetrokken voelen tot vruchtbare vrouwen (zandlopermodel, borsten, billen, symmetrie, grote ogen) en vrouwen vallen voor vruchtbare mannen (brede schouders, stevige kaaklijn, lage stem, humor). Clichés? Ja omdat het in de natuur nu eenmaal zo in elkaar zit en we het daarom zo vaak waarnemen. Maar dat is slechts het begin, de eerste grove selectie. Het zorgt ervoor dat je weet wie niet in aanmerking komen voor de grote liefde van je leven. Hoe gaat het dan verder?

Elke menselijke intimiteit gaat gepaard met het vrijkomen van oxytocine en dat zorgt voor een gevoel van bonding. Dus samen vrijen doet het oxytocine naar grote hoogte stijgen. En dopamine is het hormoon dat vrij komt als we iets 'goed doen'. We worden beloond voor ons gedrag. Het hoort daarom ook bij de gereedschapskist voor het bouwen van een lange relatie.

Maar hoe vertaalt dit zich in de werkelijkheid. Wat is er wetenschappelijk gezien bekend? Als intimiteit zorgt voor oxytocine en dat belangrijk is voor bonding snap je onmiddellijk dat je veel bij elkaar in de buurt moet zijn en dat die intimiteit noodzakelijk is. Je leest in de gossipbladen wel eens dat de partners elkaar bijna niet zien door hun drukke carrière? Nou dat is het precies, dan wordt het wel héél erg moeilijk.Ongunstige factor dus voor de duurzame relatie.

Tegelijkertijd blijkt uit onderzoek dat liefde in gevangenschap (je houdt elkaar in de tang en zorgt dat de ander geen leven voor zichzelf alleen heeft en er slechts is voor jou) geen goede vooruitzichten biedt voor de toekomst van een goede en langdurige relatie. Je moet elkaar ruimte geven en je moet genieten van de zelfstandige persoon naast je. Iemand die 's avonds iets aan je te vertellen heeft. De moderne visie op relaties is ook dat de relatie de veilige omgeving biedt om jezelf als persoon te ontwikkelen (daar heb ik onlangs al eens over geschreven).

Weer ander onderzoek heeft gekeken naar de uitkomst van 500 onderzoeken naar liefde en duur van relaties. Men ontdekte dat er eigenlijk weinig te zeggen valt van wat het hem nu precies doet, maar wat wel blijvend aanwezig is in goede relaties is dat de partners elkaar nog steeds idealiseren. Ja liefde is blind. Hij is echt de beste, zij is echt geweldig. Dat kan je natuurlijk niet forceren, vooral als hij 's nachts snurkt. Maar goed je hoeft hem natuurlijk op alle gebieden de beste te vinden.

Wat andere onderzoeken dan nog suggereren is dat het voor een duurzame relatie belangrijk is dat je nieuwsgierig bent en samen nieuwe avonturen beleeft. Het is niet handig als dat alleen gebeurt door één van de partners. In het kort komt het hierop neer: ontdek het lange afstand lopen door de Himalaya liever samen, anders loopt straks een van de twee de wereld rond en zit de ander bij de kinderen.

Essentieel is ook dat je allebei positief naar het leven en je relatie kijkt. Het is volgens onderzoekers uiteindelijk dodelijk als een van de twee partners altijd ziet wat er mis is aan de relatie, wat je niet goed doet en langzaam de juice uit de relatie knijpt. Als er maar eentje is die zijn best blijft doen het leven dat je samen hebt te zien als het beste wat er is, dan lukt het misschien nog wel.

Uiteindelijk is er nog de vraag of de passie minder wordt gedurende de relatie en de vriendschap groter. Ja, enigszins wel, maar de passie verdwijnt nooit. Dat besef je als je ontdekt dat je nog steeds ruzie kunt maken over kleine dingen.






Bij een experiment waarbij stelletjes over een wankele en een stabiele brug moesten, bleek het vrijen intenser bij gevaar, de wankele brug. Dood en vrijen.


Sindsdien is er keer op keer een verband tussen lust en angst c.q. spanning aangetoond. Die spanning zul je dus in je relatie moeten houden om de juiste hormonenmix te krijgen. Ze zeggen dat ook wel eens: je moet werken aan je relatie. Ja, je moet hem spannend houden. Niet door haar van de brug te gooien, maar door met leuke voorstellen te komen. Routine, voorspelbaarheid, saaiheid zijn dodelijk voor de lust en dus op den duur ook voor de liefde. Niet door hem van de brug te gooien.