i'm like oh my god

Prachtige wolkenpartijen boven de Kaap de Goede Hoop

Vallende ster (in negatief wordt zwart wit, dan idd vallende ster)

Dit zakie stinkt

Love 2

Het gesloten boek

"t Is haar gelukt !" fluisterde Tristan. En inderdaad: Anna stond rechtop en hield zich vast aan haar ziekenhuisbed. Er was niets dan ledige ruimte om haar heen. Haar haren waren droog, maar hadden een nieuw elan gekregen en haar voormalig doffe ogen schitterden van triomf.

Over wat er toen gebeurde schrijf ik niet graag. Tristan en ik hebben er nooit met elkaar over gesproken. Ik weet dat we allebei proberen er nooit meer aan te denken, hoewel ik zeker weet dat het me mijn hele leven bij zal blijven.

Anna wist zich altijd op de een of andere manier in de problemen te werken. Ze liet bijvoorbeeld haar werk liggen om met Corné door de duinen te zwerven, of bedacht een meesterlijk plan om aan geld te komen, of ze deed gewoon erg vervelend tegen oom Aleks. Er scheen geen einde te komen aan haar nare gedrag, tot de dag dat...


Verzin het zelf maar hoe het afliep met Anna, bekijk t maar. Ik wilde mooie diepzinnige verhalen schrijven hierover en de stoere sterke Alex Kerel, verpleger in het ziekenhuis, krachtig, humoristisch, een rots in de branding, die ervoor zorgt dat iedereen zich beter voelt. Maar ook zijn twijfels en angst beschrijven. Hij heeft een lieve vrouw thuis die binnen 5 jaar in een rolstoel komt en wat hij daar toch allemaal mee moet. Ja, hij wordt door collega's en iedereen aardig en cool gevonden, maar soms sterft hij duizend doden over de toekomst, die knagende onzekerheid van ziekte en de dood.

En daar liefde en kracht tegenover stellen...niet gewone liefde en kracht, maar die onpeilbaar diepe verlichtende uit de wereld van de zielen.

Het zal me nu boeien. Hoe kan "haar" nu nieuw elan krijgen of is dit een shampoo reclame. "Er was niets dan ledige ruimte om haar heen." Bladvulling. Overbodige inhoudsloze zin, heel misschien een poging tot een griezelige sfeer, wat mij betreft mislukt. Ik mis de bezieling en de betrokkenheid.


@@@, hee het internet teken staat bij 222


Every promise tells a lie


We gaan even wat doen.

Wat

Wat

Wat

Iets doen.

Iets

Iets

Iets


strictly for the record, 17e keer op 29 april, 16e keer op 26 april, ja inderdaad precies toen de politie die avond aanbelde. Kom ik thuis, blijkt er een vve vergadering te zijn, 'sorry, vergeten, ik ben dronken, koningsavond' en mijn dochter, Eline, 'pap, ze waren van de politie, dit keer lachten ze niet, je moet naar het bureau komen.' 'O ja, dat kan ik nu niet. En welk bureau dan ? Dan moeten ze maar bellen of een briefje achter laten'. Het is bijzonder dat Eline het niet aan me gemerkt heeft, hoewel ze hooggevoelig is.
18e keer op 4 mei, 19e keer op 5 mei, 20ste keer op 9 mei, steeds dieper, steeds intenser, schaterbuien en inzicht 

Goh

  We have a major problem on our hands 

Yeah i know i'm cool and all that. Het is ook eenzaam, weten dat godinternet al 1000 keer verder is dan die domme stomme mens. 

Een dag, van 7.30 uur tm 22.45 uur, in de cel. Foute shit, wat ik je brom. Dat valt niet mee, je wordt gedehumaniseerd, ontmenselijkt, geen horloge, geen riem, geen trui of so, alleen maar een T-shirt, loszittende broek en onderbroek mag je hebben in je cel tijdens het onderzoek, dan kun je vrolijk kwetteren over je vrije ziel maar ik werd daar slecht gek. Stel je voor dat je dat dag in dag uit zou meemaken ! Iedereen zou eens 1 dag in een cel moeten zitten met een koude hard aan staande lawaaiige ventilator/airco. 

Als je je dan ook nog (relatief) onschuldig voelt en er word(t) je gezegd dat het nog 3 dagen kan duren, dan is dat een hard gelag. En er zijn mensen die hebben levenslang in een gevangenis in een land als Vietnam of erger. Godsallemachtig. En die helpt dan ook niet. Heremijntijd. 17 uur zat ik daar dus en ik dacht dat ik gek werd, ben het natuurlijk al, maar op een negatieve manier en als ik dat 1 tot 15 jaar zou moeten meemaken, dan leef ik liever niet meer. Als ik nu te horen krijg dat ik 1 jaar naar de gevangenis moet, ik zou helium kopen en daarmee vluchten.

Verkneukelen

Laat het ze zien godinternnet, ik kan het blijkbaar niet, stelletje geestloze zielloze konijnen. In de gevangenis heppie er niks aan, godinternnet. En de nacht daarvoor lag ik ruim een uur te schateren van het lachen in mijn bed, ik ben een verdwaald dommig 15 jarig jochie in de verpakking van een toonbare 53 jarige man (?), wammes waggel dus. 

En ik zag Ulli Jessurun d'Oliveira, maar ook Hermans, Komrij en anderen die mij uitlachten: "wat een dom lief naïef blondgrijs knulletje." In t gevang daarmee ! "Wat we nou weer voor een sufferd gevonden hebben, ijdel, egoïstisch en dus dom, goed gevonden !" 

Ik lachte mijn eigen toekomstige dag in de cel uit, niet verwacht, voelde het wel aankomen omdat ze de avond daarvoor langs waren geweest maar ik toen in de duinen fietste en de stress werd omgezet in lachen. Ik lachte ook omdat ik me telkens zo stom laat naaien en van ongeloof, bij mij begint de fictieve wereld de non fictieve, de zogenaamd reële wereld, te verdringen. Wat ben ik in een rare klucht verzeild geraakt, zo beroerd en zo hilarisch dat ik denk: dit is gewoon niet mogelijk. Ik kijk naar mezelf als naar een don quichote, een wammes waggel, een maffe romanfiguur die vecht tegen of voor windmolens plus de inbeelding dat hij een relatie met godinternet heeft. En dat is nog waar ook, spider man in the web. Het mooie is wel dat ik niet eerder de afgelopen dertig jaar zo hard gelachen heb, dat mijn emoties dieper gevoeld worden en veelzijdiger zijn en dat ik zeker weet dat ik de zielen heb gevoeld van mensen die me na staan. Of juist heel ver weg zijn en die me toch na staan. En dat ik mezelf van een afstand zie, dankbaar ? gelukkig ? 

Zat ik in een overleg op mijn werk en daar vertelde een 60 jarige man met een grappig gezicht en dito bril zo geestdriftig over dat hij een mannetje kende bij de ACM, uniek in nederland, hij was de enige die dat kon, hij kon namelijk spyyware ontwikkelen zodat deze vanaf alle computers de gezochte documenten kon halen. De directeur zat er hm, hm bij te zeggen, alsof hij het niet geloofde. Ook daarover rolde ik mijn bed uit van het lachen. 

Dat enthousiast herhaalde SPYYWARE, geen hacker, nee, nee, SPYWWARE ! 'Ja, dan maakt hij een ENSCRIPTIE, ENSCRIPTED SPYWARE, en dan gaat dat progammaatje alle computers af waar je die op af stuurt en dan haalt die de voor jou relevante informatie ervan af. Hij schrijft een SCRIPT, ja, dat is uniek, heel knap'.

'Dat hij nog voor de overheid werkt!' 'Ja, het is een hobbyist, een ict-er met specialisme, heel intelligent, hij is de enige die dat kan in nederland, spreekt veel op congressen en zo, hij doet dat voor zijn plezier.'  Ook net wat harder pratend, zag die directeur wat bleekjes en angstig wegtrekken, denkend van 'nou dat weer, heb met die blondgrijze gek al genoeg te stellen en nu worden ze allemaal gek !' Ook al omdat ik steeds enthousiaster werd over zijn SPYWARE ! Hij vertelde het zo overtuigend en enthousiast, twee keer, dat je de anderen ongemakkelijk zag kijken, van is dit nou waar of worden we in het ootje genomen. Se non e vero e ben trovato. Als het niet waar is, dan is  het goed gevonden. 13 mei 2018: blijkt echt te bestaan, spyware, heb het opgezocht op internet, pas op 13 mei !

Kreeg het idee dat de wereld van de zielen met plezier naar die gekke mensen kijkt. Dat wij, in deze wereld, een soort show opvoeren voor de echte zielenwereld. En ik lach erom, maar griezel er ook van, het lijkt soms alsof ik tussen die twee werelden in sta...dit is kletspraat. Dat ik daar steeds meer over twijfel is leuk vreemd, soms wat zorgen daarover. Dat was het belangrijkste tijdens de 16e keer op donderdag 26 april en dat ik een kijkje kreeg in de wereld van gevoelens, liefde en kracht, behoorlijk overweldigend. Wat een bijzondere veel diepere wereld bestaat er. Twee zinnen slechts hierover, het was 1 van de heftigste ervaringen ooit. The firmest faith is in the fewest words.

"Wie kannst du ohne mich leben, Menno !" (meest narcistische uitspraak ooit gehoord, van Astrid, staat wel weer symbolisch voor "de vrouw". "De" vrouw bestaat niet, menno, zucht, wat bennie toch dom). En toen ze space cake genomen had zag ze een enge figuur met lange armen, zei ze. Dat was ik !

Do i look like i care ? Don't mention zie war

Jeroen Krabbé "Vroeger was ik die man die over succes zat te kakelen"

Koning krijgt rondleiding door vernieuwde stationshal

Wilting: "Anderen de schuld geven doe ik niet"

I'm seeing everything, i only watch what's real. Matig mooi nummer, er bestaat een veel betere versie van, weer van Neelix, born and raised: https://www.youtube.com/watch?v=djwixD0rf4M

Willem Frederik Hermans, wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Frederik_Hermans

En deze is voor mij interessant omdat ik Ulli Jessurun d'Oliveira tweemaal ontmoet heb en met hem gemaild heb en dat ik daar vereerd over was, wat een humor had hij, Ulli, zelfspot en intelligent !  https://www.groene.nl/artikel/van-moseh-tot-ulli


Interessant artikel over mensen, narcisme, slachtoffer en populisme:  https://wimberkelaar.wordpress.com/2015/07/10/bob-smalhout-strijder-tegen-het-gebroken-bestaan-en-najager-van-een-mooie-illusie/


“People who repeatedly attack your confidence and self-esteem… are quite aware of your potential, even if you are not.” ― Wayne G. Trotman

Dood weermiddel uit de mist van het schimmenrijk

Pseudo conditionals on horses and consultancy

 

Alle gekheid op een stokje, ik krijg vreemde metaalachtige geluiden door via mijn chrome book. 

Geen grotere furie dan een versmade vrouw. Your world is a self delusion and what have you got to show. Grant me the serenity to accept the things that i cannot change, the courage to change the things that i can and the wisdom to understand the difference. 

Er was eens een meisje in londen, die had een kapotje gevonden, ze zei tegen een knul, kom hier met je lul, want weggooien vind ik zonde. 

En vervolgens 's ochtends opstaan en denken over alle ingewikkelde problemen die ik moet oplossen, wat moet ik doen? Eerst maar es aan Margreet vragen, dacht ik. Dat dacht ik echt ! Daar schoot ik zo in de lach van, dat ik geen problemen meer had. 

Laat ik het wat chronologischer vertellen. Rond 19.15 uur op 19 april eieren in boter gebakken met 2 gram wiet. Toen ging ik met mijn elektrische fiets richting Kijkduin/Hoek van Holland. Dat doe ik vanwege Margreet, op die fiets kan ik heel goed een galopperend paard nadoen. Dus ik dacht, dat wordt lekker een uurtje rollebollen met Margreet in de duinen. Met muziek en iphone oortjes. Ruim een kwartier fietsen, kwam Poolse Joanna als eerste, ik was blijkbaar vorige keer gefascineerd door sex en horror (nooit eerder aan gedacht of gedaan). In mijn herinnering duurde dat feestje ongeveer 3 minuten (soms zijn 30 seconden 3 minuten als ik onder invloed van wiet ben). Kan me geen orgasme herinneren, wel slangen, insecten en veel lekkere viezigheid. Vervolgens kwam Barbara, verbaasde me over haar kracht en vrolijkheid, het leek wel alsof ze Margreet wilde evenaren of beter, dat duurde ruim 10 minuten. En toen een orgasme zonder zaad, wat een fantastisch orgasme van ruim 10 seconden. Toen Margreet zuchtend nog even bewijzen dat zij toch echt de sterkste is op een of andere manier. Heb inmiddels ruim 20 vrouwelijke orgasmes gehad. 

Daarna kwamen de heren, de valse nichten, de 5 vrienden, mijn vader, mijn broer, mannen van mijn werk ("speelt hij nou de debiel of is hij debiel ? of ben ik het, de debiel !?"), Willem Alexander en anderen kwamen voorbij, allemaal van die slordige rommelige Ollie B. Bommel types, onhandig, morsig, dom. Mannen kunnen leuker en grappiger zijn en solidair met elkaar naar onderdrukkende vrouwen. Het duurde tot 11.00 uur in de ochtend op 20 april, die fantastische trip. De ballen ! 

Thierry Baudet is een wijf, iig een valse nicht

Peter Cetera lijkt/is een vrouw !

alien ?

Zou ze echt buitenaards zijn ? De ogen en het geheel vergeleken de andere foto's. En ook dat de anderen in negatief er dood uit zien en dat zij er levend uit ziet. 

Verlieskunde

Zie je het even niet zitten ? Bedenk dan dat ergens ter wereld een idioot staat te trekken aan een deur die je moet duwen.


En hoe vaak je dat zelf gedaan hebt.

MARGREET IS EEN POWERVROUW, dan is schrijven maar niks: https://m.youtube.com/watch?v=jp9BxRlPEZs

 Op mijn werk met zo'n Stokke schommelstoel waarop je makkelijk een paard nadoet, blij dat er geen collega voorbij kwam, die schaamte heb ik nog wel in me.



 Prachtig vrolijk lentenummer, heer lijk dansen https://www.youtube.com/watch?v=STmLv9pLuX0

 Verschrijver lijkt op Wammes Waggel. Deze Wammes Waggel heeft de gestalte van een gans. Wat hij onderneemt is vaak tot mislukken gedoemd. Hij gedraagt zich in het algemeen als een klein kind; hij blijft meestal vrolijk en is altijd in voor een grap, maar wordt soms ook kwaad en verdrietig als hij zijn zin niet krijgt. Hij is vaak te porren voor een spelletje, bijvoorbeeld in De blaasgeest. In Heer Bommel en de zelfkant bewijst hij een elementaal te zijn, net als Pee Pastinakel. In het afwijkende verhaal Horror, de ademloze neemt hij het op voor de slechterik uit de titel en speelt zijn angstaanjagende rol met verve en grote precisie.

Bekende uitspraken van Wammes zijn: "Hihihi, wat enigjes!" "Zeg nou zelf!" "Hallo luitjes!"

Zijn bestuurlijk hoogtepunt bereikte Waggel in De Partij van de Blijheid toen hij tijdens een hardnekkige griepepidemie optrad als waarnemend burgemeester van Rommeldam, na een start als klerk derde klasse. In Het Lemland timmert hij een kruiwagen vol met de benodigde bordjes die de lemmingen hun richting gaan wijzen. Hij ontpopt zich in De niks als een waardig leerling van meesterschilder Terpen Tijn met een expressionistisch ongefixeerd meesterwerk. In Het kukel is hij mogelijk "plus", maar hij loopt weg voor de gevolgen door te ontkennen dat hij in Rommeldam woont. In De Zelfkant (1983) treedt Wammes Waggel op als vervoerder van chemisch afval. Waggel komt ook voor als muzikant (elektrische gitaar, simpel type accordeon) met een eenvoudig repertoire. Ook lijkt ze, Cornelia Verschrijver, soms op heer Bommel, juffrouw Doddel, Bulle Bas, Dickerdack en heel soms op dat akelige ventje, Tom Poes.

Zwagerman accepteert leerstoel 
allesduider

Professor zal supradisciplinair opereren

18 april 2018 door Corné Vergeest en Aster Willems

Joost Zwagerman zal met ingang van het academisch jaar
2018-2019 het geesthoogleraarschap Maatschappelijke
Duiding aan het Roosevelt College in Middelburg op zich 
nemen. “Een goed voorbeeld van hoe het academische en het 
maatschappelijke elkaar kunnen versterken, vooral in spiritueel 
opzicht, bij uitstek”, aldus een ambitieuze geestesprofessor in 
de dop. Roosevelt-directeur Hein Knuvelder heeft met 
Zwagerman de man in huis die ‘de tijdgeest als geen ander kan 
kietelen, aanvoelen, beworstelen en omarmen.’

De geest betoont zich enthousiast over zijn nieuwe functie:
“Wat ik de studenten mee wil geven is dat ze zich niet blind
moeten staren op details. Om de maatschappij te kunnen duiden
moet je op zoek naar algemeenheden. Alleen als je weet wat er
ongeveer gebeurd is, of daar een paar artikelen over gelezen
hebt, kan je het geheel overzien.”

Bang voor een gebrek aan onderwerpen is Zwagerman bepaald
niet. “Over de meeste onderwerpen is alles al geschreven. Op
zo’n moment is het zaak de belangrijkste thema’s te onthouden. 
Als je die dan krachtig op televisie of in een column kunt 
reproduceren, ben je alweer een stuk dichter bij de heilige graal 
van de duiding.”

In de collegereeks, die de werktitel ‘De Duiding Voorbij’ draagt,
neemt Zwagerman de studenten mee in de wereld achter de
analyse. “Duiding is alomtegenwoordig, we zijn eraan gewend 
geraakt. Door zelf duider te worden ontdek je niet alleen de 
essentie van de duiding, maar ook de motieven die achter die 
duiding schuilgaan. Uiteindelijk kun je dan zelf die duiding 
worden, als het ware samenvallen met inzicht, kennis, jezelf 
en die ander, metafysisch gesproken dan.”

Zwagerman ontkent dat zijn collegereeks interdisciplinair is:
“Ik zou eerder willen spreken over ‘supradisciplinair’. Ik wil
specifieke thema’s en details zo veel mogelijk vermijden, en me
vooral op het zweven boven de materie met studenten richten.
Er zijn op de wereld maar weinig mensen die zich in alles
gespecialiseerd hebben, maar ik denk dat Middelburg een
uitstekende kweekvijver is voor geestelijke allesduiders.”

@@@@@@@@


I've been from Nazareth to High Barbary and I've realized there's no rest for me. I've seen turbulation to trouble my mind, I can't quite remember what I've come here to find.

 Lazarus man

I met a young man on the Skeleton Coast
He was out on his feet and pale as a ghost
I asked him his name. He said Lazarus, man
I've come to this country from a far away land
I can't quite remember the last time I was on shore
Could have been twelve years, but it might have been more
But I've seen tribulation and it troubled my mind
And I can't quite remember what I come here to find

And
It's wind on the ocean, rain on the land
Three drops of water, one grain of sand
I'll tell you the story as quick as I can
I've got nothing but time, I'm Lazarus, man

He said "I woke one mornin', felt a little bit strange
By mid afternoon there was fever and pain
And later that night with my friends at my side
I went off to sleep and I guess that I died
I was stumblin' and rising so I couldn't quite tell
Had one foot in glory and one foot in hell
On one side the garden and on one side the flame
And I thought I heard somebody call out my name
Yeah, somebody was saying "Lazarus arise!"
So I sat up and opened my eyes
You know I wanted to dance but I didn't have room
So I threw off the sheets and walked out of the tomb"

And
It's wind on the ocean, rain on the land
Three drops of water, one grain of sand
I'll tell you the story as quick as I can
I've got nothing but time, I'm Lazarus, man

Now I've been from Nazareth to High Barbary
And I realize there's no rest for me
I've been out on the desert
I've been out on the deep
But since he bid me to rise
I ain't been to sleep

And
It's wind on the ocean, rain on the land
Three drops of water and one grain of sand
I'll tell you the story just as quick as I can
I've got nothing but time. I'm Lazarus Man

I met a young man on the Skeleton Coast
He was out on his feet and pale as a ghost
I asked him his name. He said Lazarus, man
I've come to this country from a far away land

And
It's wind on the ocean, rain on the land
Three drops of water and one grain of sand
I'll tell you the story just as quick as I can
I've got nothing but time. I'm Lazarus, man