Thursday, October 1, 2009

verschrijver vermaant

De stille bijeenkomst van het geheime genootschap dr schreiferds en dr collumnisten.








































Be cheerful, sir. Op 8 oktober 2009 wat somber geworden van draadstaal, wat is dat beroerd, of ligt het nou aan mij. Ik moest zo lachen om bussink & van der vlist...

Alles voor de roem: Jan en Yolanthe, Adam en Patries (een vriend zei: goh, die adam solliciteert met zijn grote boner op de buis wel naar een ander), Connie en Hans - er gaat geen dag voorbij of man, moeder, dochter, ex of verse vlam wurmt zich voor de camera's om de ander uit te maken voor rotte vis, dievegge of vreemdganger- alsof er gelijk bestaat in kwesties van gevoel (jean pierre geelen)

Als verschrijver vraag ik me dan af: waar begint gevoel en waar eindigt dat ? Bij onze gemeenschappelijke toekomst...gouden leegte...





In 1962 maakte Polański z'n eerste lange speelfilm: Nóż w wodzie (Het Mes in het Water). Dit was de eerste film van het genre waarin hij zou uitblinken: de psychologische thriller. Het verhaal draait om een rijk echtpaar dat met haar zeiljacht een tochtje maakt. Onderweg pikken ze een jongeman op. Zijn aanwezigheid maakt bij de rijke man jaloezie los, waardoor een tweestrijd tussen de mannen ontstaat met als inzet de vrouw. Al snel blijkt het huwelijk lang niet zo gelukkig te zijn als dat het leek.

Nóż w wodzie werd door critici beschouwd als een meesterwerk en liet alle ingrediënten zien die de films van Polański later kenmerkten: een beperkte locatie, een mentale aftakeling van een sociaal omringd personage (in dit geval de rijke man), zwarte humor, absurdisme en veel symboliek: de piepkleine kajuit is een symbool voor de gevangenis die het huwelijk is. De rijke man die steeds naar zijn eigen gezicht kijkt in het spiegelgladde water is een metafoor voor zijn eigen twijfelende persoonlijkheid. Polański vertelt het verhaal zo min mogelijk middels dialogen en laat de psyche van de hoofdpersonen zien door middel van symbolen. Polański begint met een langzaam tempo, maar laat de spanning tussen de personages van kwaad tot erger worden. Uiteindelijk bouwt hij op tot explosieve climax: de moord op de jongeman.

No comments: