Zat ik in 1992 in de kroeg met "de tank", zoals Wim haar noemde. Daar had hij een punt, in het begin van de avond, tussen 19.00 en 21.00 uur was ik zelfs erotisch nog wat geprikkeld door die redelijk knappe flink innemende dame. Maar wat daar na 21.00 uur allemaal in verdween aan kaas met mosterd, aan bitterballen, aan bier, aan witte wijn. Ik vertelde het aan Wim, die voor 19.00 uur nog even met haar aan het babbelen was, en hij zei met recht: "wat een tank" (hij sprak het uit als tenk, ik vroeg nog "zeg je nou tenk ?", omdat ik dacht dat hij haar ook wel een beetje leuk vond. 5 jaar later heb ik haar nog eens gezien, net ma flodder).
Toch ben ik ook wel weemoedig naar die eenzame jongeling jaren. Dat ik zo eenzaam was dat ik zelfs een avond tot een uur of elf doorbracht met "de tank".
Politics is used for personal gain.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment