Pleitnota 22 november 2018
·
In deze zaak staat het grondrecht op vrije meningsuiting ter discussie.
Als de schrijver van elk boek dat autobiografische elementen bevat verboden zou
worden dan zouden we belanden in een politiestaat waar censuur centraal staat
(precedent burgemeester van Zandvoort en het OM vs. Pieter Waterdrinker over
het gebruik van het woord “joodje”). Mijn blog is literair humoristisch
fictief. Mijn toezegging om de naam van BGVD niet meer
te gebruiken zou moeten volstaan. Haar naam is niet meer gebruikt op mijn blog
sinds eind april 2018 en overal op mijn blog verwijderd. Het verbod op het
schrijven van een blog is disproportioneel, onnodig en in strijd met de
grondwet en het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens. Stel dat op een
blog een volgende stap in de evolutie wordt gezet of dat er een nieuwe
uitvinding wordt gedaan (dat is bij dit fabeltjeskrant blog niet het geval),
dan is het principieel onjuist dat het om of een mejuffrouw BvdG (over)
de inhoud van een blog zou (ver)oordelen en dat zou mogen censureren.
·
Ik bestrijd dat ik opzettelijk de gedragsaanwijzing heb overtreden. Ik
heb uitleg gevraagd aan het OM en deze nooit gekregen. Ik ben twee dagen in de
cel gestopt en met het dreigement van 14 dagen in de cel voorgeleid aan de
rechter commissaris. Ik sta perplex over deze gang van zaken. Er is bij mij een
bekentenis afgedwongen met het dreigement van twee weken en langer in de cel,
terwijl ik aan het corresponderen was over teruggave van mijn apparatuur, die
in beslag genomen was door het om/de politie.
Inmiddels
heeft het om/de politie mijn twee lap tops van 250 eur elk, mijn telefoon met
abonnementkosten, mijn werktelefoon en mijn werk ipad ruim 6 maanden in beslag
genomen ondanks twee e-mail van mijn advocaat en ruim vier e-mail en 4
telefoontjes van mij (zie reactie op het reclassering rapport) om deze terug te
bezorgen bij de wettige eigenaar. De zaak zou eerst 14 september door de
politierechter behandeld worden. Het openbaar ministerie maakt zich schuldig
aan onbehoorlijk bestuur (willekeur, rechtsongelijkheid, machtsmisbruik,
onzorgvuldigheid, uitlokking, klasse justitie) en er is geen controle of
toezicht op dit machtsmisbruik en onbehoorlijke gedrag. Hoewel ik niet
veroordeeld ben, heeft het om mijn werkgever ingelicht dat ik “zware psychische
problemen” zou hebben (zie bijgevoegde brief). Niets rechtvaardigt dergelijk
handelen van de overheid, ook hier is sprake van onbehoorlijk bestuur.
· Graag wil ik het geschetste beeld van mijn wietgebruik corrigeren.
· Graag wil ik het geschetste beeld van mijn wietgebruik corrigeren.
i)
het betreft incidenteel gebruik, tweewekelijks.
ii)
sinds ik wiet gebruik heb ik -op de eerste keer eind november 2017 na-
geen interesse in een relatie met BvdG. De zintuigen worden tweemaal zo sterk,
mijn gevoelens ook en daarom weet ik dat.
iii)
wiet gebruik is legaal in Nederland.
iv)
wiet heeft erkende medicinale werking en daarom ben ik het gaan
gebruiken. Ik voel me sterker, gezonder en gelukkiger dan ooit tevoren. Ik zal
het ministerie van VWS wijzen op de gezonde werking van wiet, waarvan ik 66%
overtuigd ben (2023: vanaf april 2019 werd ik er enigszins gek van, ook nog opgefokt door een vals justitieel apparaat).
v)
in werking staat het gelijk aan incidenteel alcohol gebruik (2/3
biertjes), waarbij alcohol bewezen ongezond en kankerverwekkend is. Daarom
drink ik geen alcohol.
vi)
er zou een zeer fout signaal uit gaan indien ik in deze aan alle kanten
rammelende strafrechtzaak over veronderstelde belaging veroordeeld zou worden
voor wietgebruik. Zo wordt er op oneigenlijke wijze met oneigenlijke middelen
getracht iemand veroordeeld te krijgen en dat is niet de bedoeling van het
(straf)recht. Het (straf)recht zou moeten gaan over rechtvaardigheid en
eerlijkheid.
·
Ten aanzien van het eventuele veronderstelde “belagen” benadruk ik dat
dit de subjectieve perceptie van een persoon betreft. Mijn versie hiervan heb
ik gegeven in mijn reactie op het reclasseringsrapport. Wij hadden een relatie,
die is afgebroken. Het gebeurde is niet wezenlijk anders dan de wijze waarop
menig relatie in Nederland eindigt. Het is wel erg makkelijk om voor het
gebeurde de juridische term "belagen" te gebruiken. Zeker gezien mijn
blanco strafblad, het zijn van een goede vader voor mijn drie kinderen en dat
ik nooit problemen met anderen heb gehad (een gelukkige relatie van nu 23 jaar
met de moeder van onze kinderen en een prettige relatie sinds 2011 met mijn
huidige vriendin) komt de term belagen wel zeer ongeloofwaardig over. 9
februari 2018 ben ik voor het laatst in de straat van BvdG geweest en daarna
heb ik steeds minder contact gezocht, 23 maart 2018 stuurde ik mijn laatse sms
bericht “ren ze”. Ik heb al maanden geen enkele interesse in een relatie met
BvdG. Wat probeert het OM in deze zaak te bereiken, wat is haar doel ? Is dit
geen onzuivere poging van een gefrustreerd persoon om iemand het zwijgen op te
leggen en het OM te gebruiken om een persoonlijke vete uit te vechten ? Een permanent lijdelijk ijdel slachtoffer.
De
vrouw zal niet vrij worden en is dat ook niet waard, als zij niet zichzelf
bevrijdt, niet toont de zelfbewuste te zijn, de fiere, die zelfstandig haar
ketenen wil -afwerpen.
Wilhelmina
Drucker, Nederlands politicus, vredesactiviste en feministe
De
mens zal niet vrij worden en is dat ook niet waard, als men niet zichzelf
bevrijdt, niet toont de zelfbewuste te zijn, de fiere, die zelfstandig de ketenen
wil -afwerpen.
@@@@@@@@
Reactie aan de reclassering, deze
strafrechtzaak vanuit mijn standpunt bezien (mijn advocaat ontraadt deze
reactie, ik wil graag mijn kant beschrijven):
1. Persoonlijke situatie: ik heb kinderen waaraan ik
continu alles eerlijk uitleg over deze zaak, een voor de helft afbetaald
koophuis, een vaste baan als jurist/beleidsmedewerker bij het ministerie van
Binnenlandse zaken/VWS, een aantal goede vrienden en geen antecedenten. Ik ben
gelukkig, gezond en stabiel en geniet van het leven en wil daarbij anderen niet
schaden.
Voor wat betreft mijn gebruik van wiet. Op grond van
wetenschappelijk onderzoek (o.a. een artikel van Ivan Wolffers -bekend dokter-
en een artikel in de National Geographic, juni 2015) heb ik tweewekelijks wiet
door mijn voeding gebruikt ter bevordering van mijn gezondheid en uit
nieuwsgierigheid. Ik ben gefocust op het leiden van een gezond leven. En mijn
persoonlijke ervaring ermee bevestigt dit, ik voel me gezonder en gelukkiger
dan ooit, geestelijk en lichamelijk. De eerste keer bij het gebruik van wiet
door mijn voeding, eind november 2017, heb ik inderdaad mede daardoor aangebeld
bij
BvdG.
Daarna, na die ene keer eind november 2017, heb ik nooit
meer onder invloed aangebeld of onder invloed haar een sms, e-mail of wat dan
ook geschreven en ook niet getracht te bellen.
2. Al met al heb ik 3 keer bij BvdG aangebeld, dat wil zeggen voor de deur gestaan (eind november 2017, 4
januari en 9 februari 2018), mede omdat zij telkens beloofde dat er volgende
week een afspraak zou zijn, die nooit kwam. Sinds 9 februari 2018 ben ik niet
meer in haar straat geweest en mijd ik haar zoveel mogelijk. Ook heb ik haar
niet meer getracht te bellen (ze nam de telefoon nooit op en ik bel altijd met
nummerherkenning). Sinds maart 2018 heb ik nauwelijks contact meer gezocht
(nauwelijks sms of e-mail gestuurd). Op 23 maart 2018 zag ik haar hardlopen en
toen stuurde ik mijn laatste sms berichtje “ren ze”.
3. Na 23 maart 2018 heb ik dus nooit meer als eerste een
email of sms bericht of wat dan ook aan haar gestuurd. Daarna is ze naar de
politie gestapt en heeft ze bij haar aangifte gelogen en selectief sms en
e-mails gegeven. Mijn enige negatieve sms van 2 februari 2018 waarin ik schrijf
dat ze ruim 1,5 jaar tegen mij gehuicheld heeft, dat ze continu huichelt, en
dat ze niet in staat is om liefde te geven zit bijvoorbeeld niet in het
procesdossier. Ook zegt ze dat ze de telefoon niet meer durft op te nemen. Ze
weet dat ik tot en met 9 februari 2018 altijd met mijn nummer(herkenning)
gebeld heb, ik ben open en eerlijk daarin. Daarna heb ik niet meer gebeld.
Toen later belaging in het procesdossier aan laster en
belediging toegevoegd is, heeft BvdG daar volledig op ingezet waarbij ze het
vooral had over de periode november 2017 tot februari 2018. Wekelijks deed ze
mij in die tijd de belofte dat we volgende week met elkaar zouden spreken. Deze
sms (meervoud) en e-mail van haar vind ik ook niet terug in het procesdossier.
Haar enige doel was mijn blog gesloten te
krijgen.
Het allerergste is dat BvdG haar dochter een valse getuigenis heeft laten
afleggen, waarvan ze weet dat mijn advocaat of ik haar dochter daar nooit op
zullen aanspreken. Nogmaals, ik mijd BvdG sinds 31 maart 2018 en wil niets meer
met haar te maken hebben.
4. Voor april 2018 is bij mijn weten haar naam op het blog
telkens verbasterd (johanna van huylt, b van der g). Haar
verbasterde naam is terstond van mijn blog verwijderd begin april en op 28
april 2018 heb ik mijn blog nogmaals daarop nagekeken (1 dag aanhouding,
vrijgelaten met de mededeling: “je mag op het blog blijven schrijven, literaire
vrijheid, niet meer haar naam gebruiken”, zie mijn verzoek aan het openbaar
ministerie om uitleg van de gedragsaanwijzing).
Het OM heeft geweigerd mij uitleg te geven over de
gedragsaanwijzing, hoewel ik 4 e-mails gestuurd heb en tweemaal hierover gebeld
heb. Ik zie dat als uitlokking om maar een zaak te hebben van het OM.
5. Ik word gecriminaliseerd vanwege drie keer aanbellen en
meteen weg gaan, op 9 februari 2018 voor het laatst, de aangifte is pas twee
maanden later gedaan in april 2018. Ik word gecriminaliseerd vanwege
vriendelijke sms en e-mail van januari 2018, waarvoor BvdG zich nooit
afgesloten heeft, of zeer tijdelijk, ze wilde ze lezen (je kunt e-mail en sms
blokkeren, dat heeft ze niet gedaan of hooguit voor 1 avond). En vanwege
fictieve humoristische literair bedoelde kletspraat op een blog, waarin BvdG
zich meent te herkennen.
Het enige motief voor deze in mijn ogen door de feiten
achterhaalde aangifte en deze terechtzitting is dat BvdG het blog gesloten
wilde hebben omdat ze onaangename waarheden in deze fictie meent te herkennen.
In de aangifte worden dus twee feitenconstellaties door elkaar gehaald.
Ik vind het moeilijk te accepteren dat ik vanwege mijn
humoristische literaire blog hier sta (bij de politierechter) en dat mijn
vrijheid van meningsuiting op deze wijze wordt aangetast in Nederland anno
2018. Tweemaal heeft de politie met 4/5 man me aangehouden (ik vind dat
disproportioneel, ik heb een blanco strafblad en heb telkens meegewerkt aan het
onderzoek) en ben drie dagen in een cel gestopt vanwege literaire humoristische
fictie op een blog. Vanwege het schrijven van de fabeltjeskrant, waarin
juffrouw Meir zich meent te herkennen in juffrouw Mier.
We leven niet in een politiestaat, dacht ik. Waar alles wat
vreemd, nieuw of anders is onderdrukt wordt, gecensureerd wordt of in de
gevangenis wordt gestopt. Ik heb nu ruim 20 jaar als jurist gewerkt, waarbij
het voornamelijk ging over de beginselen van behoorlijk bestuur. Ik krijg het idee
dat het openbaar ministerie nog nooit van de algemene beginselen van behoorlijk
bestuur gehoord heeft, ik doel met name op de willekeur, het machtsmisbruik en
de rechtsongelijkheid van het OM.
Al mijn ict apparatuur heeft het OM nu al 4 maanden in beslag
genomen, terwijl ik juist daarover met het OM aan het corresponderen was in mei
2018, toen ik daarna 2 dagen in de cel werd gestopt, van 23 tot en met 25 mei. Er wordt door het OM eenzijdig aan zenden gedaan,
waardoor ik het gevoel heb dat mijn vrijheid van meningsuiting, mijn vrijheid
om te gaan en staan waar ik wil, mijn vrijheid om aan mijn gezondheid te werken
en mijn vrijheid in het algemeen beknot wordt door het OM. Ook het
onrechtvaardige van niet reageren op mijn e-mail en mijn telefonische pogingen
tot contact met het OM zitten mij dwars.
Natuurlijk moet er bij die vrijheid (van mij en eenieder)
rekening gehouden worden met anderen.
Tijdens mijn laatste aanhouding heb ik voor de
rechter-commissaris verklaard dat ik me na twee dagen in de cel realiseerde dat
mevrouw BvdG zich mogelijk belaagd zou kunnen voelen. Met het verwijderen van
de naam van BvdG van het blog zou dit probleem opgelost moeten zijn, dacht ik
in mei 2018. Ik heb het gevoel dat gezien de functie en positie van klager
buitensporig veel aandacht aan deze kwestie door het OM wordt besteed. Het
lijkt alsof zij makkelijker toegang tot het OM heeft en het doet denken aan
klasse justitie. BvdG heeft uren gepraat met de politie en geen enkele keer met
mij in de periode november 2017 tot en met mei 2018, ondanks haar herhaalde
toezeggingen dat er een gesprek zou zijn. Ik erken nog steeds dat BvdG zich
door het blog mogelijk belaagd zou kunnen voelen, hoewel dat niet mijn
bedoeling was. Ik had niet verwacht dat het zo’n impact op BvdG zou hebben, een
impact die mij pas uit het procesdossier bleek.
6. Dat ik hierdoor (3 maal aanbellen, het verzenden in
januari 2018 van vriendelijke sms en e-mails, een literair humoristisch blog
met geraaskal en kletspraat en door een ten dele valse aangifte in april 2018
van BvdG) problemen op mijn werk (bijvoorbeeld bij toekomstige sollicitaties)
zou kunnen krijgen is voor mij onverteerbaar.
Bijlage
Ivan Wolffers:
Blijft boeiend te weten wat
er allemaal goed voor muizen is. Cannabis zou hersenen muis herstellen tot dat
van een twee maanden oude muis. Dat onderzoekers het zelf ook uitgeprobeerd
hebben, zie je aan de foto.
Hieronder staat mijn relatie met het OM beschreven van 27
april tot en met 25 mei 2018, vanuit mijn standpunt bezien. De bijgevoegde
e-mails zijn verzonden.
Op 27 april heb ik 17 uur in de cel gezeten, daarbij zijn
mijn beide iphones onderzocht, mijn ipad en mijn lenovo N23 lap top is in
beslag genomen (zie de e-mail onderaan).
Op 4 mei 2018 verzond ik onderstaande e-mail met verzoek om
uitleg van de gedragsaanwijzing, wat ik wel of niet op mijn blog mocht
schrijven.
Op 4 mei heb ik mevrouw Heslinga telefonisch tweemaal
proberen te bereiken op haar 06 en op haar werknummer. Haar secretaresse gaf
mij door dat ik het verzoek op de fax kon zetten.
Daar heb ik nooit meer iets van gehoord. Zij die zwijgen
stemmen in en anders is er sprake van uitlokking (als je niets meer laat
horen).
Op 16 mei 2018 verzond ik onderstaande e-mail met het
verzoek om teruggave van mijn lenovo yoga 23 lap top. Vervolgens werd ik gebeld
door mevrouw Van Dam van het OM. Zij had het registratienummer nodig en
vervolgens zou zij het nodige doen om deze lap top terug te bezorgen. Het
registratienummer heb ik door gegeven zoals u hieronder kunt zien.
Vervolgens werd ik aangehouden en opgepakt door de politie
(met 5 man !) en ruim 2 dagen, 23 mei tm 25 mei in de cel gezet en
geïntimideerd en vernederd door de politie. Een pets op de ballen bij het
fouilleren bij het Paleis van Justitie, Prins Clauslaan 60 op 25 mei, een hels
verlichte cel met een keihard loeiende ventilator op het kantoor Loosduinen de
hele nacht. En vervolgens een iets betere nacht op het hoofdkantoor Den Haag.
De politie had een afspraak gemaakt met mijn buurman omtrent het op de hoogte brengen van mijn aanwezigheid en om de
politie binnen te laten (opdat ik niet zou vluchten ?!) Dit komt mij voor als
gestapo praktijken. Vanwege geraaskal en kletspraatjes op een blog. Vrijheid
van meningsuiting is het hoogste goed. In een dictatuur worden mensen met
kritiek of die anders zijn (homo, lesbisch, jood, zigeuner) op zo’n manier in
de cel gezet. Ook in Nederland 2018 blijkbaar.
Een simpel telefoontje of ik naar het bureau wil komen had
volstaan. Alle normen en waarden van een fatsoenlijke rechtsstaat zijn
overtreden.
Van:
Verzonden: dinsdag 22 mei 2018 14:54
Aan:
CC:
Onderwerp: FW: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Verzonden: dinsdag 22 mei 2018 14:54
Aan:
CC:
Onderwerp: FW: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Geachte mevrouw VD en mevrouw Hee,
Ruim drie weken heeft de politie -en (in)direct het Openbaar
Ministerie- mijn lap top waar niets vreemds op staat, zoals hieronder vermeld.
Heel graag wil ik nu zo spoedig mogelijk mijn Lenovo N23
Yoga lap top terug. Het is mijn eigendom.
Met vriendelijke groet,
Van:
Verzonden: woensdag 16 mei 2018 19:35
Aan:
Onderwerp: FW: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Verzonden: woensdag 16 mei 2018 19:35
Aan:
Onderwerp: FW: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Geachte mevrouw VD,
Het registratienummer van de gedragsaanwijzing en het proces verbaal is pl1500-2018082760.
Met vriendelijke groeten
Het registratienummer van de gedragsaanwijzing en het proces verbaal is pl1500-2018082760.
Met vriendelijke groeten
Van:
Verzonden: woensdag 16 mei 2018 11:18
Aan:
CC:
Onderwerp: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Verzonden: woensdag 16 mei 2018 11:18
Aan:
CC:
Onderwerp: Zou ik mijn lenovo lap top van 260 EUR terug kunnen krijgen ?
Geachte mevrouw Hee,
Sinds 27 april 2018 heeft de politie/het om mijn lenovo N23
lap top. Een apparaat van 260 EUR met niets vreemds, illegaals of raars daarop.
Ik ben digibeet.
Ik ben huisvader van drie kinderen en ambtenaar, 53
jaar, leef gezond en geniet meestal van het leven op ongecompliceerde wijze.
Als ambtenaar en als mens probeer ik me zoveel mogelijk aan het goede te houden
en waarschijnlijk slaag ik daar, net zoals u, vrij redelijk in.
Zou ik mijn lenovo lap top terug kunnen krijgen ? Ik
heb ervoor gewerkt en betaald.
Met vriendelijke groeten
Van:
Verzonden: vrijdag 4 mei 2018 13:13
Aan:
Onderwerp: uitleg gedragsaanwijzing
Verzonden: vrijdag 4 mei 2018 13:13
Aan:
Onderwerp: uitleg gedragsaanwijzing
Geachte mevrouw Hee,
Vrijdag 27 april 2018 kreeg ik een gedragsaanwijzing mee dat
ik geen contact meer mag hebben met B.
Sinds 31 maart (en eigenlijk al eerder) mijd ik elke contact
met B.
En voorts “bepaalt dat zulks met zich meebrengt dat
verdachte noch direct (zelf), noch indirect (met anderen) op enigerlei wijze
contact (…internet…) zal hebben met B.
Ook daaraan wil ik geheel voldoen, graag 100%. De
afgelopen 4 weken heb ik 3 weken geleden 1 keer mickey, mickey tegen haar
hondje gezegd, die daarop verschrikt keek en 1 keer tijdens de cpc contact
gehad met haar buurvrouw over dat ze zo’n eind (20 kilometer) hard gelopen had,
niet door mij gezocht, dat contact, het gebeurde spontaan, tijdens de cpc.
Probleem voor mij is de blog. Mag ik daarmee doorgaan ?
Door de politie werd gezegd: je hoeft het niet af te
sluiten, literaire vrijheid, je mag doorgaan, maar je mag niet meer haar naam gebruiken. Dat wil ik graag doen.
Dus dit is de kern van mijn vraag: mag ik doorgaan met
mijn blog zonder de naam van B. van de G. of M. van de G. of foto’s te
gebruiken ?
Nu heb ik mijn blog afgesloten omdat ik dus nooit meer
in de cel wil komen. Maar alles verzet zich in mij daartegen omdat ik denk in
een vrij land te leven.
